κολάζ που (δεν) κολάζει - σημειώσεις

χθες η καρδιά μου σταμάτησε για λίγο. οι σκέψεις μου ανακατωθήκανε και προσπάθησα να ντουμπλάρω την όποια αλήθεια είχα να πω ήμουν έτοιμος.

΄΄το μοναδικό ταξίδι που έχω κάνει στο εξωτερικό ήταν στην Πάτρα΄΄

παίζαμε με τον Βότση σε μια ταινία του Carpenter, ήμασταν εξαιρετικοί. εκείνος στριφογύριζε μέσα σε κατσαρόλες και εγώ του έλεγα με έναν πειστικό τρόπο ότι θα κόψω το ποτό. μια κοπέλα μας έτρωγε με τα μάτια της. αυτές οι κανιβαλικές ορέξεις, αυτές οι καρναβαλικές διαθέσεις χωρίς τέλος. . .

μια καλλονή με ουρολοίμωξη κοιτάει από τον φεγγίτη να δει αν ο θεός μοιράζει χαρτονομίσματα

σε έκανα κάποτε να γελάσεις / γέρασα τώρα και άφησα την λογική να τακτοποιήσει τις αποσκευές μου / δεν βρέθηκε ακόμα κάποιος να με στείλει στον διάολο - 4 απόπειρες αλλά το θέλημα τους δεν έγινε.

σαν μαραθωνοδρόμοι μετά την Ανάσταση, με τις λαμπάδες, τρέχαμε να πάμε να φάμε. . .

με τα ίδια τραγούδια γαμούσαν, με τα ίδια τραγούδια τρώγανε ο ένας τον άλλον, με τα ίδια τραγούδια. . . κανείς δεν ήξερε τον δημιουργό τους, γιατί ο δημιουργός δεν υπήρξε ποτέ αλλά μπορούμε να φτιάξουμε έναν και όταν αρχίσει την γκρίνια τον συνταξιοδοτούμε ή τον πετάμε από τον παράθυρο.

λίγος ρυθμός στην αναπνοή / λίγη κατανόηση στο φιλί

η καλύτερη σερβιτόρα από το 2007 η Νικολέτα και εγώ να ουρλιάζω σαν σκύλος, πιστεύοντας ότι τραγουδάω, ο Ντίνος δείχνει κατανόηση. η κυρία Μαρία με τον σύζυγο της δείχνει και αυτή κατανόηση. όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί. τουλάχιστον χθες

να μην ξεχάσω να πουλήσω το μουνοχαϊκου στον Καλογήρου, να βγάλω τον Χειμώνα.