τι είχαμε. . .

- θα με σκοτώσεις;

- όχι, θα παντρευτούμε . .

- θα με βιάσεις;

- μόνο δυο παιδιά να κάνουμε. . .
έχει και κήπο το σπίτι να παίζουνε.


την φίλησε ξημερώματα της 19ης Οκτωβρίου, έξω από ένα μπαρ κοντά στον Λευκό Πύργο. είχε πέσει ομίχλη και αυτό βοηθούσε πολύ τα πράγματα. μετά στρατός, νοσοκομεία, χαμαλίκι για να ξεχνιόμαστε, μεροκάματα λίγα από δω και από ΄κει για τις σούρες του Χειμώνα, οι τριγύρω αποκαταστημένοι στα αμφιθέατρα με τις καλύτερες και ακριπληρωμένες παραστάσεις - κάποτε σε ένα αμφιθέατρο έβγαλε ποτηράκια και βότκα και κερνούσε. . . αυτό όμως έγινε πολύ παλιά -

- μην σπας τους καθρέπτες, είναι εφτά χρόνια γρουσουζιά. . .

- ναι αλλά είναι εφτά ακόμα χρόνια ζωής. . . και η τύχη πριν
δεν μας έκανε και μεγάλες προσφορές. . .


συναυλίες βαρετές και συναυλίες που η σόλα του παπουτσιού χάθηκε και με κουτσό βάδισμα επιστροφή από τα σφαγεία ( το 32 έγραφε στην φωτεινή του μαρκίζα ΒΟΥΛΓΑΡΗ - ΣΦΑΓΕΙΑ και γέλια να δεις από τους τουρίστες που εισβάλουν στην ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΟΛΗ.....). στο ταξί κάθισε στην θέση του συνοδηγού. πίσω μια δίμετρη, αλλοδαπής καταγωγής. ο ταξιτζής με μια χαρακιά στο πρόσωπο να την τρώει με τα μάτια του από τον καθρέπτη. . . την άφησε έξω από ένα στριπτιτζάδικο ( Φωτόπουλος στην ΄΄Κάλπικη Λίρα΄΄: Είσαι από εκείνες που ντύνονται επί πιστώσει και γδύνονται της μετρητοίς). Μετά ο ταξιτζής αρχίζει το κομμάτι του: ΄΄Στο πιάτο μου το έδινε φίλε, στο πιάτο. . . τραβούσε την φούστα και για να με φουντώσει. . . αλλά μπήκες εσύ και χάλασες την δουλειά, ρε φίλε. . .΄΄, ΄΄Συγνώμη. . . δεν ήταν στις προθέσεις μου. . .΄΄. Και άλλες τύψεις στο τεμπεσίρι.

- τι θέλεις από την ζωή σου, τι ζητάς;

- ένα τσιγάρο. . .

- πφφφφφφφφφφ

-. . . δώσε μου και θα σου πω.

επιπολαιότητες, ε Μαρία;