ημερολόγιο; 2

αναμνήσεις και φλέματα, φλεγματικό χιούμορ - ΧΧΧΧΓΓΓΓΓ, ΦΤΟΟΟΟΟΥ - με ένα φύσημα φεύγουν όλα. υπέροχη μέρα σήμερα. απλή ημέρα χωρίς πονοκεφάλους, τα πακέτα γίνανε εξήντα, ολόκληρο φεγγάρι χωράει μέσα, ολόκληρη ζωή. κάποτε θα γίνουνε δυο τράπουλες σωστές και θα παίζω μπιρίμπα - όπως με τον Σκορδά, δυο χρόνια σερί.

- Κατεβάζεις γρήγορα και χάνεις

- Όχι θα τα κρατήσω, να κλείσεις εσύ και να τα πάρω όλα πάνω μου.

- Είναι ρίσκο. . .

φορούσε εκείνα τα χοντρά κοκκάλινα γυαλιά, δήθεν ότι δεν βλέπει και τα μάζευε όλα. άτιμο πράγμα το χαρτί και το κουμάρι.


χθές

σε κάποιους πολλά λεωφορεία περνούν από το σπίτι τους, σε άλλους μόνο ένα - εγώ πηγαίνω με τα πόδια με το βαδίζω και παραμιλώ. . . οι γείτονες είναι ευγενικοί και δεν με σημαδεύουν με γλάστρες.

ο Βότσης λέει ότι είναι κακό να ξεσπάς σε αυτούς που δεν φταίνε και δεν ξέρουν. κάτι ξέρει. κακίες ανακυκλωμένες σαν κουτάκια αλουμινίου με μπύρα και ανασφάλειες. . . αναίτιες ειρωνείες και επιθέσεις που δεν βγάζουνε πουθενά. χαραμοφάηδες ποιητές, κακιά ράτσα με ποιότητα. . .( «Μα είναι ολόκληρη συνοµοταξία τεµπελχανάδων. Παράδειγµα είναι ο Ελύτης». Ντίνος Χριστιανόπουλος σε μια βραδιά προς τιμήν του. . .)

το πράγμα γίνεται καλύτερο, με τον Ντίνο να μου αναλύει, να μου λέει ΄΄Αν δεν μπορείς να αγαπήσεις τον εαυτό σου, δεν θα σε αγαπήσει κανείς. . .΄΄. τα ξέρω. του λέω ότι κάποτε το λεωφορείο θα περάσει και από το δικό μου σπίτι. . . μέχρι τότε θα αγοράζω εισιτήρια για άλλους.

αλλά θυμάμαι. . . μετά από εκείνη την παράσταση. . . μέσα το αμάξι η συμμορία και εγώ απ΄ έξω να κάνω ότι πέφτω, ότι βγάζω το καπέλο που δεν έχω, να υποκλίνομαι σε ένα κοινό τριών ατόμων, εκείνοι να γελάνε. . . ο Άκης ντελίβερι - φυσαρμονίστας να φέρνει τις πάμφθηνες και πεντανόστιμες μπύρες με το ποδήλατο του και να φεύγει. έφυγα με μια σακούλα μπύρες και εγώ και ένα λεχάρι στο δρόμο που δεν ήξερε ότι έχω διαβάσει την Πυραμίδα 67 του Ρένου και τα Άπαντα του Καλογήρου μου έβγαλε μαχαίρι και απαίτησε το παλτό και το κινητό μου. γύρισα την σακούλα με τις μπύρες στον αέρα και του κατάφερα μια γερή στο πρόσωπο. έπεσε και έγινα καπνός. γύρισα σπίτι και μια μια ήπια τις μπύρες στην υγειά του. την επόμενη μέρα νηφάλιος σκέφτηκα αν είχε αποφύγει το χτύπημα και με έκανε σουβλάκι και τα βράδια θα γύριζα στην Αγίας Σοφίας σαν τον Ακάκι Ακάκιεβιτς και θα τρόμαζα λεχάρια και άλλους μουντρούχους. αλλά δεν πρόλαβε, τον πρόλαβα εγώ. αντανακλαστικά ασημένια. ένστικτο επιβίωσης ανώτερο και από των δημοσίων υπαλλήλων.