Σημειωσεις Θαλάμου 245

Στον αδερφό μου

Οι γενναίοι φοβούνται

Το παιδί
που
δεν γέλασε
ποτέ
τα βράδια
πάνω
απο τους φόβους του
ακροβατεί
γιατί δεν είναι γενναίος
και δεν φοβάται
πια

Sacturium

είναι αυτό το μακάβριο
παιχνίδι
ανάμεσα στο μαύρο
και το κόκκινο

μια αυτοκρατορία
ενός δωματίου
τσακισμένο φτερούγισμα
σε στραγγαλισμένο
ουρανό

ο Σαχτούρης

Ν. ως Παράνοια

Ν.

Παράλογη ηδονή
ξαπλωμένη στο χορτάρι
αγκαλιά
μεσα στης νύχτας
το αχάριστο σκοτάδι
και
μια λειψή σκιά
πιο μακριά
να δαγκώνει
το άχρηστο
φανάρι

Ν.

Ακατανόητη λογική
για πάντα καταδικασμένη
να στοιχειώνεις
τους κυβερνήτες πόθους μας
σπέρνωντας φιλιά
νόθες αμφιβολίες
τόσο ανάλαφρες
όσο ένα όνειρο
πάνω στο νεκροκρέβατο
ενός ερωτευμένου

Ν.

Ανελέητη στοργή
κράτα σφιχτά
την χρησιμοποιημένη ομορφιά σου
εκείνη
που γεμίσαμε εκατομμύρια ποτήρια
και άλλα τόσα
ανάψαμε τσιγάρα
κράτα την
χαρισμά σου

Αναλαμπή
ανατροπή
κίτρινε ψόφιε αιθέρα
τραγούδι
του Waits ή του Μπαγιαντέρα
στάσου κοντά
στην συμφορά
και ευσυνειδητά
σφάξε την ιδέα

Αγώνας
για το τίποτα
στο πουθενά
με διαδηλώσεις και αυγά
και τα ένσημα στα δόντια
απο τη μια μεριά
κι απο την άλλη
απελπισμένοι ψαράδες
μπλεγμένοι στα σχισμένα τους δίχτυα
αφουγκράζονται το μοιρολόϊ
μια αλλοτινής εποχής
που χωρίς κανένα δισταγμό
επιστρέφει

Στατιστικές
πολυεθνικοί κατακτήτες
με νέες πρακτικές
πιο οικονομικές
για λιτά διακοσμημένα μυαλά
σαν παντελόνι φαρδύ
φορεμένο απ΄ συναχωμένο Λίβα
που νωρίς
του κόψανε το βήχα

Εξουσία
διαρκής επαναστατική γραφειοκρατεία
των ακέφαλων τρομοκρατία
όσο θα υπάρχουνε πρησμένα γραφεία
τόννοι μελανιασμένων εγγράφων
με τόση έμπνευσή σχεδιασμένα
όση το επιτύμβιο
κάποιου
εθνάρχη ή δολοφόνου

Μνήμη
άνετος πόνος
σε κάθε στιγμή
ανάκατος με ψυχή
από τον τάφο της σκαστή
με κτήνη χαρωπά
αδίστακτες μητέρες
με τις ωφέλιμες εμμονές

Μίσος
και εκείνος μισός
σε καιρούς ήθους
και ευλάβειας
οπού οι οργασμοί κοπάζουν
και εκείνος φεύγει
με της πουτάνας το σεντόνι
για πανί
το υποτιμημένο φιλί
για άνεμο

Παιδεία
συνταξιούχα νιάτα
στα εδώλια θρανία
γεμάτα τετράδια,άδεια βιβλία
οχυρωμένες αίθουσες
( μουσική άδειου δωματίου )
μαθητές αριθμοί
άχαροι υπολογισμοί
στο κιτάπι κάποιου καθηγητή
διορισμένου δικαστή,αργόμισθου κριτή
ελέω αδυναμίας Θεού
σκάρτου δημιουργήματος
σκάρτου δημιουργού
με την αρωγή φροντιστηρίου
και οι επιτυχόντες
- εργατικοί παπαγάλοι -
στρώνουν τα πτυχία τους
να κάτσουν στην χρυσή σειρά
για τις νέες θέσεις απελπισίας
στα ανεργοτάξια του νου.

Χρόνος
σπουδή
κατά την διάρκεια της καθόδου
τα χωνευμένα παιδιά του Κρόνου
στήνουν χορό
πάνω απ΄ του πατέρα τους το κουφάρι
μια φορά και εσύ
γλέντα τυφλέ αναστενάρη

Θάνατος
πατρίδα
του ήρωα
και του προδότη
Θεού Ισκαριώτη
προφήτη καταδότη
που στις χαρές σωπαίνει
και πάνω από την πίστη μας
ξεσπά

Ξημέρωμα

Είναι κάποιες στιγμές
συνήθως λίγο πριν το ξημέρωμα
που είμαι βέβαιος
πως ο Καρυωτακης
ο Τραϊανός
ο Άσιμος
η Γώγου
ξέρανε κάτι παραπάνω.

Μάρτιος - Μαϊος - Θεσσαλονίκη
Ιούλιος Πρέβεζα
2006

Βασίλης Σκόρδου