Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012


άνεμοι από μακριά
και άνεμοι μέσα σου
σαν καπνοί ελεύθεροι
να χαθούν στον ουρανό

οι επιρροές πλημμύρες
δεν μας πνίγουν όμως
δεν έχουμε πάνω μας τίποτα βαρύ
και θα ανέβουμε στην επιφάνεια
σαν φελλοί αν κάποιος δεν μας
μαγκώσει για να σωθεί

ο πνιγμένος από τα μυαλά του χάνεται
και τα λοιπά και τα λοιπά
τα υπόλοιπα
περισσεύματα να μασουλάς
να ξεγελάς την πείνα σου
και εμένα.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

23



μέσα στο σπίτι γκρίνια 
στους δρόμους διαμαρτυρία
και τα δυο θα γίνουν
πάλι τρία /  ο μεζές
στα τέσσερα
που έπεσα
με τρόπο όλος δικά σου
τα στολίδια χρήσιμα 
αφού χορτάσεις
η ησυχία απαραίτητη
αφού τελειώσω 
να με φτάσεις
να διαλυθώ με σκορπισμένος σκοπός με στόχο / σκονισμένος απέχοντας διακριτικά / από τον πόνο να πάρω τα μισά σύμφωνα με τα συμφωνημένα - στην Καστοριά μοίραζα γλυκά, νόμιζαν ότι είχα γενέθλια, και μου λέγανε Χρόνια Πολλά, ευγενικοί και μπουκωμένοι όλοι ενώ ένας έρωτας πήγαινε στον κουβά και Ποιητής καλός μου ζητούσε τσιγάρο χρυσό - όχι προνομιακό, αυτά τα μοίραζαν αφιλοκερδώς και αφορολόγητα στην Βεργίνα, με μια νταμιτζάνα ρετσίνα επίχρυση να σου μείνει το συκώτι στο χέρι και να σε κοιτάζει λέγοντας ΄΄Μας έκαψες πούστη και τους δυο΄΄ / η γιαγιά να λέει ''Σκότωνε τρελούς, πλήρωνε τζερεμέδες'', ο παππούς '' Νερό πίνουν μόνο τα γαϊδούρια'' - ίσως αυτά που συμμετείχαν στην μάχη της Χ., ίσως εκείνο που διάλεξαν οι μαθητές του Χριστού χωρίς απαραίτητα να το δοκιμάσουν και εκείνο ακολούθησε.

και. . . ( με τον Celine, σεληνιασμένοι με την Σελήνη πιάτο, Σπούλα ή Debbie Tourbo ή Δέσπω Αναλαμπή, θα θυμηθεί τα πάντα και θα γράψει, στο κεφάλι μου θα προσγειωθεί, ομορφιά βασανισμένη, γλυκιά μουρμούρα, να με κρατάει πριν πέσω. . . μετά να την σηκώνω ψηλά, πιο ψηλά, να σας χαζεύει όλους σαν ξεσκισμένο χάρτη θησαυρού και εσύ να παλεύεις να βγάλεις νόημα

κάποιος να κάνει ωτοστόπ για κάπου άλλου, αλλού και δίπλα σου. . . )

Κάνοντας χιούμορ - για να κερδίσει λίγο χρόνο πριν του ορμήξουν όσοι γελάσουν τελευταίοι - είχε πει ότι ο πόλεμος -ειδικά στο Εμφύλιο κοροϊδευτικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών - χρησιμεύει, γιατί πέρα από τα προφανή κέρδη και το ξεμούδιασμα, εξουδετερώνονται και τα καθίκια και ότι  η γη χρησιμεύει μόνο ως αποθηκευτικός χώρος, ότι θα χορεύουμε μέχρι να μας πυροβολήσουν ή να μας κάνουν παρατήρηση και μετά χαλκομανία στο τοίχο, αριθμό στα βιβλία της Ιστορίας - όποιος ζήσει την γράφει, στο μέλλον αποκλειστικά Εγκληματολόγοι και Συγγραφείς Συνταγών Μαγειρικής και Τρόμου - μην εμπιστεύεσαι τις Αυτοβιογραφίες και οι αυτοκτονίες είναι πράξεις αυτοκριτικής τελεσίδικες και η απελπισία πάει στους ΄΄ζωή τώρα τώρα τώρα τώρα, σε λόγου τους΄΄ /
Άμα ξεφύγεις θα είναι επιτυχία, αν μείνεις θα γράφουν στο τομάρι σου κάποια παροιμία να δείξουν για κάτι παλιό που δεν έζησαν ή είδαν νοσταλγία, Κρανίου Τόπος και Δημοκρατίας γωνία.





τα γέλια μου πολλά
τα νοίκια και τα γένια μου
                               φτηνά
ευχές ευχές
μόνο για σήμερα
δεν φταις. . .


Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Δέσπω


Στον Π. και Π. Σκόρδου. . . 

ο Sir Christopher Lee  ακούει Σωτηρία Μπέλλου, πατέρα, ο Νίκος Μάθεσης έβαλε το μπουζούκι στις δισκογραφικές και κάρφωσε δυο πιρούνια, ένα σε κάθε κωλομέρι του Μάρκου Βαμβακάρη - και έχεις δυο παιδιά, ένα καραβοκύρη και ένα χαμάλη ευσυνείδητο. . . . Ο πρώτος είναι παράδειγμα και ο δεύτερος πάντα ακολουθάει την όποια φυγή. . . Χαρίζει όλα τα δικά του επειδή τα νομίζει όλα ανεκτίμητα, χαρίζει όλα τα δικά του επειδή δεν περιμένει τίποτα. . . Και μια βασανισμένη ομορφιά από Χαλάνδρι μεριά τον αγαπάει και τον ψήνει να ζήσει άλλη μια μέρα. . . Πρέπει να την δεις. . . Την λέω ΄΄Γλυκιά μουρμούρα΄΄ όπως ο Τσιτσάνης στο τραγούδι. . . .Της χάρισα τα άπαντα του Καλογήρου και του Ποζουκίδη. . . Της χάρισα μια παράσταση που δεν γέλασε κανείς και καμιά. . . Μα εκείνη μπήκε στο νόημα. . .  Διαβάζει Λαμπρινή Αιωρεκλέους  και Δημήτρη Μακούση. . . Ανθρώπους που ξέρουν να ταιριάζουν τις λέξεις και τα αισθήματα τους ως καρυκεύματα από πάνω. . .Εγώ απλά σημειώνω λεπτομέρειες και τις αφήνω να τσουλάνε μέχρι να σακατευτούν. . .    Γδέρνει την ψυχούλα της και γράφει. . . Την άκουσα να κλαίει και όλες μου οι ειρωνείες πήγανε να γαμηθούν αύτανδρες. . . Και έστησα πάνω μου μια παράσταση. . . Και την ρώτησα με αγαπάει και είπε ΄΄ Λίγο. . . ΄΄ και γέλασα σαν να μην έγινε τίποτα. . .

Όλα τα όνειρα θα άξιζαν αν μπορούσες φτωχομπινέ ανέλπιστε να τα στήσεις όπως σε ένα όργιο που κανείς δεν έκοψε εισιτήριο και μπήκαν όλοι τζαμπαντάν. . . 

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

σημειώσεις


Στον Νίκο Βότση


Το πρώτο βιβλίο
 άπαντα 
και
απάντηση καμιά

- - -

Κάθε μαύρο πρόβατο ξεβάφει σιγά σιγά
και αλίμονο σε όποιον το τάισε.

- - -

Παραδέχομαι τα πάντα
Συμφωνώ με τα πάντα
Δεν υπογράφω τίποτα
Αρκεί να με αφήσεις να κοιμηθώ.

- - -

Παλιά παγόβουνα 
τώρα παγάκια 
στην κορυφή της υγρής επιφάνειας
που τα βασανίζει η ναυτία 
και τα ναυάγια στο πάτο χαμογελούν.  

- - -

Κάνε τις επιλογές σου όσο προλαβαίνεις
οι ευχές τους που δεν θέλεις
θα σε φτάσουν 
η επίθεση θα είναι πάντα προσωπική
όπως τα προβλήματα και η ζωή που τα σέρνει
καμιά μουσική μέχρι να αρχίσουν να σε χτυπάνε 
η καρδιά το κεφάλι τα αρχίδια σου κρουστά
μελωδίες ραδιοφώνου με παράσιτα γλυκερά 
ή βραχνιασμένου θεού

η γλώσσα σου βιβλίο ανοιχτό που ματώνει

θα  γδυθείς πριν σε βασανίζουν 
θα συμφωνήσεις 
ή θα κοιτάξεις αδιάφορα προς εμένα
για να κερδίσεις λίγο χρόνο. 



- - - 

Πως πλατσούριζεις μέσα στους καθρέφτες 
και ενώ καίγεσαι 
χαίρεσαι
που κανείς δεν θέλει να σε μοιράσει.