Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Δέσπω


Στον Π. και Π. Σκόρδου. . . 

ο Sir Christopher Lee  ακούει Σωτηρία Μπέλλου, πατέρα, ο Νίκος Μάθεσης έβαλε το μπουζούκι στις δισκογραφικές και κάρφωσε δυο πιρούνια, ένα σε κάθε κωλομέρι του Μάρκου Βαμβακάρη - και έχεις δυο παιδιά, ένα καραβοκύρη και ένα χαμάλη ευσυνείδητο. . . . Ο πρώτος είναι παράδειγμα και ο δεύτερος πάντα ακολουθάει την όποια φυγή. . . Χαρίζει όλα τα δικά του επειδή τα νομίζει όλα ανεκτίμητα, χαρίζει όλα τα δικά του επειδή δεν περιμένει τίποτα. . . Και μια βασανισμένη ομορφιά από Χαλάνδρι μεριά τον αγαπάει και τον ψήνει να ζήσει άλλη μια μέρα. . . Πρέπει να την δεις. . . Την λέω ΄΄Γλυκιά μουρμούρα΄΄ όπως ο Τσιτσάνης στο τραγούδι. . . .Της χάρισα τα άπαντα του Καλογήρου και του Ποζουκίδη. . . Της χάρισα μια παράσταση που δεν γέλασε κανείς και καμιά. . . Μα εκείνη μπήκε στο νόημα. . .  Διαβάζει Λαμπρινή Αιωρεκλέους  και Δημήτρη Μακούση. . . Ανθρώπους που ξέρουν να ταιριάζουν τις λέξεις και τα αισθήματα τους ως καρυκεύματα από πάνω. . .Εγώ απλά σημειώνω λεπτομέρειες και τις αφήνω να τσουλάνε μέχρι να σακατευτούν. . .    Γδέρνει την ψυχούλα της και γράφει. . . Την άκουσα να κλαίει και όλες μου οι ειρωνείες πήγανε να γαμηθούν αύτανδρες. . . Και έστησα πάνω μου μια παράσταση. . . Και την ρώτησα με αγαπάει και είπε ΄΄ Λίγο. . . ΄΄ και γέλασα σαν να μην έγινε τίποτα. . .

Όλα τα όνειρα θα άξιζαν αν μπορούσες φτωχομπινέ ανέλπιστε να τα στήσεις όπως σε ένα όργιο που κανείς δεν έκοψε εισιτήριο και μπήκαν όλοι τζαμπαντάν. . . 

Δεν υπάρχουν σχόλια: