σπαράγματα ή το νόημα που μου πήρες 8

Uncle Remus,

πεπρωμένο / η αλήθεια σκαλισμένη σε μάρμαρο / καμιά ομορφιά μέχρι να κοιμηθείς /
πιστεύεις και αγαπάς όποιον σε ρωτάει ΄΄πως είσαι;΄΄ ή σου φέρνει ένα ποτήρι νερό - μα άμα δεν είσαι και μόνο πιστεύεις / και δεν διψάς - τότε όλα μπαίνουν στο συρτάρι με τις λεπτομέρειες / ο εχθρός ήταν πάντα εκεί που τον έβλεπες / ο φίλος λίγο πιο πέρα / εσύ είχες χάσει τον δρόμο / και τηγάνιζες αυγά στην άσφαλτο / με προειδοποιούσες και με κερνούσες, με προσπέρασες και εγώ έλεγα ΄΄Απέχοντας υπερέχω΄΄ με βιβλία και μπουκάλια στην τσέπη, σαν ιεραπόστολος στην Αφρική ή απεργοσπάστης μες την πορεία- φρικιό ή μοναξιά / εγώ κάποτε την κέρδισα / λίγο πριν την χάσω έμαθε να συλλαβίζει το όνομα μου / φοβότανε τους κεραυνούς γιατί πίστευε ότι αυτή κυνηγάνε, αυτήν σημαδεύουν. είχε δίκιο. - - σπασμένα και στραβά τσιγάρα, ο καπνός ελεύθερος στον μολυσμένο ουρανό - - - -

- Γαμήσι χωρίς αίσθημα είναι αμάξι χωρίς ρόδες και με γεμάτο ρεζερβουάρ.

- Ααα. . . εξέλιξη και επιστημονική φαντασία ε; Ιπτάμενα αυτοκίνητα. . . ξέρω. . . εσύ έχεις αμάξι με ρόδες ή άνευ;

- Δεν έχω καν αυτοκίνητο. . . με το λεωφορείο πάντα φεύγω. . .

- - - - - βήχας σκληρός / απόψε Κυριακή / αύριο που ανοίγουνε οι βιβλιοθήκες θα γίνει μια ωραία καταστροφή, χωρίς κομπάρσους και με πρωταγωνιστή λιγότερο ηλίθιο από ποτέ. με ΄΄αλλοτινές εποχές΄΄ του Καζαντζίδη και μαύρα ρούχα καλοσιδερωμένα. κανείς δεν θα μάθει τίποτα, συνεπώς κανείς δεν θα πληγωθεί. τηλέφωνα δεν θα χτυπάνε, επίσημα πια ηρεμία και ο Σάντσο άφαντος. και όλα με κείμενα του Jack Benny, σκηνοθεσία Τinto Brass, μουσική Zappa και Bach / και ο βήχας συνεχίζεται .