λα λα λα λα λα λα λα

ακόμα και οι εξωγήινοι είναι υπέρ της Αποποινικοποίησης / τα μουνιά και μπύρες έκλεισαν / δεν έχω πεθάνει ακόμα / και όποιος πειράξει την Αγγελίνα θα μετράει στην χούφτα του δόντια / νιώθανε όλοι τόσο σημαντικοί που δεν βλέπανε τριγύρω τους / εγώ ήμουν μεθυσμένος / χωρίς να τα ξέρω όλα / τα έβλεπα όλα / και χώριζα και μετρούσα / δυστυχισμένος σαν ηλίθιος / χαρούμενος και ζωντανός σαν ρόλος / πετάω μπουκάλια στο αέρα / πέφτουν σπάνε και τα νιώθω / στην άσφαλτο χιλιάδες γυαλάκια και πτώματα / και χορεύω ένα ΄΄βαλς για δολοφόνους΄΄ μόνος / κερνάω ζαχαρωτά πανάκριβα / με την δικαιολογία ότι είμαι ΠΟΙΗΤΗΣ / κερνάω μπύρες σε όσους γλύφουν τα χείλια τους / νιώθω σαν ξεκούρδιστη λατέρνα που κάποιοι / λίγοι περαστικοί πετάνε τα ψιλά που δεν έχουν ανάγκη / διψασμένος για έρωτα / πεινασμένος για ένα ΄΄τι κάνεις;΄΄ / σκληρός σαν πλαστελίνη / πιστός σαν σκύλος που δεν μυρίζει την φόλα / στέκομαι στα Κάστρα που κάποτε πέθανα / και όλη η πόλη μοιάζει με αστείο / όλα πως σου μοιάζουν όταν σκαλίζω τα συντρίμμια / όλα πως διαφέρουν όταν ζητάω λίγο ουρανό / θα πεθάνω και ένα ΄΄Σ΄ αγαπώ΄΄ δεν θα ακούσω / δεν πειράζει / ούτε περήφανος / ούτε εγωιστής / τα μεγάλα βυζιά θα βόσκουνε / τα σαρκώδη χείλια θα θέλουνε πάντα κουτόχορτο / και ο Σκορδάς θα ζητιανεύει / και ο Σκορδάς θα βρίζει πουτάνες που δεν υπάρχουν / γιατί και εκείνος δεν υπήρξε.