Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

λα λα λα λα λα λα λα


ακόμα και οι εξωγήινοι είναι υπέρ της Αποποινικοποίησης / τα μουνιά και μπύρες έκλεισαν / δεν έχω πεθάνει ακόμα / και όποιος πειράξει την Αγγελίνα θα μετράει στην χούφτα του δόντια / νιώθανε όλοι τόσο σημαντικοί που δεν βλέπανε τριγύρω τους / εγώ ήμουν μεθυσμένος / χωρίς να τα ξέρω όλα / τα έβλεπα όλα / και χώριζα και μετρούσα / δυστυχισμένος σαν ηλίθιος / χαρούμενος και ζωντανός σαν ρόλος / πετάω μπουκάλια στο αέρα / πέφτουν σπάνε και τα νιώθω / στην άσφαλτο χιλιάδες γυαλάκια και πτώματα / και χορεύω ένα ΄΄βαλς για δολοφόνους΄΄ μόνος / κερνάω ζαχαρωτά πανάκριβα / με την δικαιολογία ότι είμαι ΠΟΙΗΤΗΣ / κερνάω μπύρες σε όσους γλύφουν τα χείλια τους / νιώθω σαν ξεκούρδιστη λατέρνα που κάποιοι / λίγοι περαστικοί πετάνε τα ψιλά που δεν έχουν ανάγκη / διψασμένος για έρωτα / πεινασμένος για ένα ΄΄τι κάνεις;΄΄ / σκληρός σαν πλαστελίνη / πιστός σαν σκύλος που δεν μυρίζει την φόλα / στέκομαι στα Κάστρα που κάποτε πέθανα / και όλη η πόλη μοιάζει με αστείο / όλα πως σου μοιάζουν όταν σκαλίζω τα συντρίμμια / όλα πως διαφέρουν όταν ζητάω λίγο ουρανό / θα πεθάνω και ένα ΄΄Σ΄ αγαπώ΄΄ δεν θα ακούσω / δεν πειράζει / ούτε περήφανος / ούτε εγωιστής / τα μεγάλα βυζιά θα βόσκουνε / τα σαρκώδη χείλια θα θέλουνε πάντα κουτόχορτο / και ο Σκορδάς θα ζητιανεύει / και ο Σκορδάς θα βρίζει πουτάνες που δεν υπάρχουν / γιατί και εκείνος δεν υπήρξε.



5 σχόλια:

Αλησμόνητος ταξιδιώτης είπε...

πάρα πολύ καλό....!!!!
μπράβο

Β.Σ. είπε...

παραείναι καλό. . ..

να 'σαι καλά - και σου εύχομαι ταξίδι στην Άκρη της Νύχτας. . .
είναι δύσκολο Αλησμόμονητέ Ταξιδιώτη. . . εγώ πήγα και αλλά ακόμη να γυρίσω. . . .

Αλησμόνητος ταξιδιώτης είπε...

δυστυχώς το χειρότερο είναι κατά την διάρκεια του ταξιδιού να μην έχεις κάποιον να σε περιμένει ή απλά να σε σκέφτεται....
διότι φίλοι δεν υπάρχουν,μόνο οικογένεια (ελπίζω να με καταλαβαίνεις)...
η νύχτα αδερφέ μου είναι πολύ άγρια για αδύναμα άτομα, αλλά ελπίζω κάποια στιγμή να βρούμε τον δρόμο της επιστροφής στο πραγματικό εγώ μας.....

Β.Σ. είπε...

οι συγγενείς αναγκαστικοί. . . δεν επιλέγεις. . . όπως κάτι κυριακάτικα τραπεζώματα. . . και αν η μοναξιά είναι δεδομένη, χορεύεις μόνος σου. . . . εκεί σε θέλω. . .

Αλησμόνητος ταξιδιώτης είπε...

η ζωή τα φέρνει έτσι που και θα χορέψεις και θα τραγουδήσεις,ακόμα και συζήτηση θα πιάσεις μόνος, αλλιώς δεν γίνεται...