Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

μπερντές


στην Μαρία - Ελευθερία ή Θάνατος


με την φλόγα που φωτογραφίζεις
με τις στάχτες που γράφω

ήθελε σε δυο μέρες να μάθει κιθάρα
η πρώτη γυναίκα που γνώρισε
να είναι και η τελευταία
να σταματήσει η παράνοια
και οι βλακείες
να βάλει μπουκάλια και
κέφια στην σειρά / να βρίσκει
κάθε μέρα ένα πακέτο έστω
με τα μισά τσιγάρα
κάπου σαν άνθρωπος
να τα μοιραστεί


με βήματα που δεν μπορείς να μετρήσεις / μια πίσω μπρος πορεία / και ο ρυθμός. . . μα όσοι πάθαινε κακά μεγάλα και σπάραζαν / και όσοι δάκρυσαν από τα γέλια / δεν κοίταξαν δίπλα τους - μόνο μπροστά, σαν οραματιστές απόλυτοι που δεν ξέρουν ή έμαθαν οποιοδήποτε κόστος.

κουβαλώντας τα πάντα. . . έτσι νομίζουν και εσύ να τεντώνεις τον μπερντέ να φαίνονται καλύτερα οι σκιές. . . και εγώ να μην πιστεύω στα θαύματα πια, να χαϊδεύω τις λεπτομέρειες και να χαίρομαι. . . σαν να μην συμβαίνει τίποτα.



Δεν υπάρχουν σχόλια: