''I'll be the flowers / After you're dead'' *

1.

δεν πήγαμε πανεπιστημίο να περιμένουμε την αποποινικοποίηση και να αφήσουμε ελεύθερο επιτέλους το πάθος μας για ζαλισμένη οικολογία.

- είσαι αλκοολικός.

- είσαι ηλίθια.

ήπια πολύ - το συντακτικό μου ήταν σωστό, η άρθρωση σαν αρθρώσεις σκουριασμένες, τα νοήματα μπερδεμένα, η Fire-stone που την έχω απο την δευτέρα λυκείου γεμάτη άπλυτα και μπύρες. . . σαν ένα κεφάλι μουδιασμένο / σαν να σε βρίσκει κάτι που δεν περιμένεις. . . καλό ή κακό δεν έχει σημασία. . .


- μην πίνεις, ιδρώνεις και βρωμάς.

- και εσύ. . . οπότε είμαστε εντάξει.

2.

ζύγισες όλα τα όμορφα, πήγες να κάνεις την σούμα, έκανες λάθος, είπες ΄΄αργόσχολο μαλακιστηρι΄΄ και αυτό γιατί περπατούσα ξυπόλυτος πάνω στα σανίδια του σπιτιού σου και βαρύς όπως είμαι, τα σανίδια βογγούσαν. Ξύπνησες και μου πέταξες ένα άδειο μπουκάλι που είχε αφημένο στο κομοδίνο. Γύρισες μετά πλευρό και κοιμήθηκες.


Στάθηκα στις φωτογραφίες σου. Σε μια απο αυτές καθόσουν στην μέση μιας παρέας κρατώντας μια κιθάρα. Οι υπόλοιποι χειροκροτούσαν. Σε μια άλλη ήσουν μόνη πάνω σε ένα βράχο και κάπνιζες. Φορούσες ένα ροζ μαγιό. Φαινόσουν κουρασμένη. Η φωτογραφία πρέπει να τραβήχτηκε δυο τρεις μήνες πριν με γνωρίσεις. Χειμώνας ήταν όταν με γνώρισες, θυμάμαι. Κατέβαινα πεζός την Εθνικής Αμύνης με ένα μπουκαλάκι στυφό κρασί στην τσέπη του παλτού μου. Καιγόμουν. Άνοιξα το μπουκάλι και τράβηξα μια γερή. Ένα τσούρμο φοιτητές με κοίταξαν με περιφρόνηση. Θα τους είχε τελειώσει η φούντα και θα ζήλευαν το κρασί μου. Ανταπέδωσα την ματιά και συνέχισα. Μπήκα στην βιβλιοθήκη και πήρα τα Άπαντα του Καρούζου, τον πρώτο τόμο και έκατσα στο αναγνωστήριο. Κάποια στιγμή μια κοπέλα με μαύρο κολαν και ένα ροζ μπουφάν μπήκε στο αναγνωστήριο. Έβγαλε το μπουφάν, πήρε τα άπαντα του Λειβαδίτη και κάθισε δίπλα μου. Διάβαζε με τόση αφοσίωση που την ζήλεψα. Σηκώθηκα και έφυγα γιατί ένιωθα άβολα. Το ντεκολτέ της είχε ανατρέψει όλες τις σκέψεις μου για τον Καρούζο. Βγήκα έξω και αποτελείωσα το κωλόκρασο. Ένιωθα το στομάχι μου να καίγεται. Αγόρασα από το περίπτερο απέναντι από το θεατρό Αριστοτέλειον τρεις μπύρες. Ο περιπτεράς, ένα παλικάρι 25 χρονών είχε σπασμένο χέρι. ΄΄Πότε το έσπασες;΄΄, ΄΄Πριν λίγες μέρες. . .΄΄, ''Μικρός είσαι, θα γιάνει γρήγορα''. Πλήρωσα και πήγα στην παραλία. Δεν ήταν κανείς εκεί, πράγμα λογικό με τέτοιο κωλόκρυο. Έκατσα στα σκαλοπάτια μπροστά στην θάλασσα και άνοιξα την πρώτη μπύρα. Ήρθες και έκατσες δίπλα μου. ΄Έχεις τσιγάρο;΄΄. Δεν είχα. Δεν κάπνιζα τότε. ''Καλά, θα σου στρίψω εγώ΄΄. Έστριψες και μου ζήτησες μια μπύρα για να μου το δώσεις. Δεν ήταν δίκαιο αλλά σου έδωσα. Την ήπιες με δυο γουλιές. Ζήτησες με νάζι και την άλλη. Στην έδωσα. Μετά μια ώρα είχα αγοράσει αλλές 12. Τις μοιραστήκαμε χριστιανικά. Έφυγες. Προσπάθησα να θυμηθώ με ποιο λεωφορείο μπορώ να γυρίσω σπίτι. Θυμήθηκα και πήγα να το πάρω. Στο δρόμο αγόρασα άλλες δυο μισόλιτρες μπύρες. Μέχρι να φτάσω σπίτι, θα τις είχα πιεί. Δεν ένιωθα πολλά πράγματα. Στο λεωφορείο κάποιος μάλωνε την κοπέλα του, της φώναζε σε κάποια ξένη γλώσσα αλλά μπορεί και να μιλούσε ελληνικά. Άλλη μια ιστορία αγάπης μέσα στα μέσα μαζικής μεταφοράς, θεατής ο Σκορδάς και ο ελεγκτής τρομαγμένος να μην τους πλησιάζει να κοιτάξει τα εισιτήρια. Ωραίο κόλπο. Πολύ ωραίο.

Πλησίαζα στο σπίτι και τραγουδούσα. . .

I'll shoot the moon
Right out of the sky
For you baby

Παράξενο. Δεν υπήρχαν ούτε σφαίρες, ούτε φεγγάρι, ούτε ΄΄μωρό΄΄. Μόνο ο ουρανός.

ο τίτλος είναι
απο το I'll shoot the moon
του Tom Waits