για τον Νικόλαο Δ. Βότση
καθισμένοι στην σειρά περιμένουμε σαν μάρτυρες κατηγορίας / η αναισθησία μας χαρακτηρίζει και οι αμέτρητες φορές που γλυτώσαμε τον Θάνατο / αν κάποιος ζητήσει φωτιά τον κοιτάμε αδιάφορα / έτσι την πάτησε και ο Προμηθέας ο Τιτάνας / περπατούσε αμέριμνος / κάποιος τσογλαναράς του ζήτησε φωτιά να ανάψει τσιγάρο / έτσι ο Προμηθέας χάρισε την φωτιά στους ανθρώπους / για να ανάβουν τσιγάρα και να κάνουν τα πνευμόνια τους ορυχεία.
καθισμένοι και πιο ηλίθιοι από ποτέ / βασισμένοι στην επανάληψη / αυτό μας έσωσε / η επανάληψη του τραγικού και του ειρωνικού / ίδιες κινήσεις στις ίδιους ανθρώπους / πως πίναμε φτηνές σαμπάνιες ή Βότκα με τον Μουστακαλή Πατερούλη απ΄ έξω / καμαρώνοντας πως αύριο ( και για πάντα ) δεν θα πάμε για να πουλήσουμε τον χρόνο μας σε κανένα.
να πεις ένα αστείο και να μην γελάσει κανείς / είναι κάτι φυσικό / να πεις ένα αστείο και να τους κόψεις τα πόδια - είναι κάτι που ξεπερνάει την στρατόσφαιρα μας / η πολιτική ορθότητα κουτσαίνει / από πάντα / να το θυμάσαι. . .
ο υποβολέας ήταν μιλημένος / ντυμένοι στην τρίχα / σε λάθος παράσταση με λόγια της σωστής. ΘΕΑΜΑ. . .
ας μην γίνει,
μαέστρο
τύραννε
βάσανο μου μικροκαμωμένο
η ζωή ορεκτικό
για τους κανίβαλους
ας φαγωθούν μεταξύ τους.
μαέστρο
τύραννε
βάσανο μου μικροκαμωμένο
η ζωή ορεκτικό
για τους κανίβαλους
ας φαγωθούν μεταξύ τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου