BOOM

η κινητήριος δύναμή του κόσμου η μαλακία / κεφάλια ανοιγμένα και στόματα μπουκωμένα με φουρνέλο και σπέρμα μια άλλης πορνογραφίας / πιο νόμιμης από την βία ανάμεσα και μέσα μας / τρομακτικά πράγματα η θάλασσα θα ξεπλύνει / οι έρωτες και οι αγάπες, πεσμένα τα μαλλιά κάθε εξουσίας, στην φαλάκρα της Μοναξιά θα γυαλίζει / ένα πρόσωπο συγγενικό σου, φοβισμένο θα ουρλιάζει ΄΄φύγε΄΄ / αλλά όλα αυτά θα είναι μικρές χαρακιές πάνω στο ατσάλι κάθε βεβαιότητας / κάθε απόλυτου / και αν οι δολοφόνοι θα είναι απλήρωτοι / και αυτοί θα κλείσουν κάποιο δρόμο να διαμαρτυρηθούν.

τριάντα αργύρια - δεν θα βρεθεί μέρος να τα χαλάσεις.

έχω για περιουσία τις εικόνες που ματώνουν στο κεφάλι και δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από το χαρτί / έχω χρέος απέναντι σε ανθρώπους που ίσως δεν θα συναντήσω ποτέ, να ακούσουν μια ιστορία και να γελάσουν, να ξεχάσουν για λίγο τον εαυτό τους, να σκεφτούν ότι το φως είναι έλλειψη σκοταδιού - όπως ο established Γκαίτε φώναζε από το νεκροκρέβατο του, να σκεφτούν το περαστικό της πραγματικότητας και του φανταστικού - δυο έννοιες που συμβαδίζουν ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να αλληλοεξοντωθούν.