Γράμμα στην Ασημένια

τσαλακωμένα βρεγμένα τσιγάρα / κάθομαι δίπλα τους σαν και περιμένω να στεγνώσουν /
μαρκάρω σημεία στην παραλία με το όνομα σου / μια πόλη σαν συνωμόσια συνθέτη / σαν μαλακία οργανωμένη / σαν γυναίκα με τις ώρες της / χαμηλή ως το πάτωμα Μουσίκη Κλασσική με τα δάχτυλά του την χαιδεύει ο Πανσοφός Harpo και η Αλητηρία ο Chico της αλλάζει τα φώτα / τα ζευγάρια σήμερα θα κοιτάνε το φεγγάρι - για να μην κοιτάζουν ο ένας το άλλον - μια ουράνια τηλεόραση τρόπο τινά.


- σε σιχαίνομαι
- είσαι δίπλα μου

τι ωραία τα αγάλματα / μέσα στους τοίχους ποντίκια να κοιτάζουν τους ανθρώπους / οι ανθρώποι τα ακούνε / δεν τα βλέπουν / όπως τις σκέψεις τους όταν ναυαγούν πάνω σε σώματα που ξεχνάνε / τα βράδια / τις λύπες / τα φεγγάρια / τις τρύπες στα ρούχα. . .


πολλές φορές σκέφτομαι πως θα με θυμούνται οι άνθρωποί. . . αλλά μετά κοιτάζω τον καθρέφτη και βρίζω. . . ας ανάψουν 9 φωτιές γύρω μου. . . ας ακονίσουν τα δόντια τους. . . ας ματώσουν τα χείλη τους. . . ξέρεις... αυτοί ζούνε. . . δεν σκέφτονται. . .

το τέλος που σου χρωστάω. . . ΄΄ τραβάω κατά ΄κει που ο Ποιητής που μιλούσε με τα άστρα, έφυγε.παίρνω μια μπύρα για αυτόν και μια για ΄μένα ο Ποιητής δεν θέλει και την πίνω εγώ. δεν είναι ακατάδεκτος είναι καλός. δεν ήξερε όμως καλό σημάδι. για αυτό με το αριστερό του χέρι σημάδεψε την καρδιά του και το δεξί τράβηξε την σκανδάλη. Μόνος. Σε ένα μεγαλοχώρι μιας μικρόψυχης χώρας.''