Ακέφαλος σαν Κέρβερος

και άλλες αλήθειες και άλλη πραγματικότητα και άλλα κύτταρα του νου στις παλάμες σου / στα Κάστρα αύριο / ψίχουλα να με χορτάσεις και λίγο κρασί / με τον Ραδιενεργό Τσίβο ως εφεδρεία / τρίτο εφεδρικό σώμα Καμικάζι / κάνε μια ανθολογία με ότι βλακεία έχεις πει για να σε κεράσουν ένα ποτήρι / ρίξε τα μαλλιά σου πάνω από τον στόχο σου / να τον γαργαλάς και αυτός να κλαίει. . . ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΛΙΓΟΣ ΠΟΝΟΣ, Μαμζέλ.

αναλογικά με την ηλιθιότητα στην ατμόσφαιρα καλά τα πήγαμε / και ότι έζησε το είπαμε εξέλιξη για αποδείξουμε ότι κάτι καταφέραμε /σαν τραγούδι / αγάπη μου ανοξείδωτη και που να σε παρκάρω; / να βάψω ένα τοίχο με το όνομα σου ( τι χρώμα έχει το αίμα; τι μνήμη έχει αυτό το χρώμα) / με παροιμίες την βγάζω όταν με αρμέγουν για σοφίες / καβαλάρηδες ζηλεύω που πηδάνε τα εμπόδια / απλώνουν τα πόδια τους και το μειδίαμα τους είναι μοναδικό.

έξω έξω, λίγο λίγο, γύρω γύρω, από την ρωγμή του χρόνου βγαίνουν και κάνουν αποικία το σαλόνι μου / τους σερβίρω - με βρίζουν, είμαι καλός για να μην με αφήσουν. . . πως να ξεχάσω; πως να σταματήσω να γαβγίζω; θυμάμαι ακόμα το ξημέρωμα. . .

ευχαριστώ. . . συγνώμη. . . Σ΄ αγαπώ. . . φράσεις κολλημένες στο βινύλιο . . φάλτσες όλες. . . κούφιες όλες. . ξύσε λίγο την σαπίλα, την σκουριά και έχεις μια εικόνα τέλεια - σαν Κυριακάτικο Τραπέζι.

βρήκα ένα σημείωμα, έλεγε - Πόσα Κεφάλια περίσσευαν στον Κέρβερο και πόσα του λείπανε. . .; ποιο απ΄ όλα ήταν το πιο μελαγχολικό και ποιο γελούσε με τα υπόλοιπα;

τόσο πραγματικές οι μυθολογίες
σαν μυστικό.