σεσουάρ

Μ.

κομφετί γαλάζιο, κίτρινο και κόκκινο
από την τσέπη μου στα μαλλιά σου
που ο Λίβας κυνηγάει να στρώσει
να εξαφανίσει τις σταγόνες
το σχήμα και την μουσικής τους

- την βροχή που μοιάζει
με ευχή όταν στις
ξέρες ο ένας σκοτώνει
τον άλλον / την πλημμύρα
ανάμεσα στα χείλια
που γδέρνουν τις λέξεις
και στραγγίζουν τα σώματα -

με στεγνά μαλλιά
στις μπούκλες τις ενδιαφέρουσες
περιμένω / αλλά ακόμα και
η Αλίκη δεν πιστεύει πια
στα θαύματα.

όμως. . .