έλα να απλώσουμε
καλώδιο
να κρατάς το μικρόφωνο
να κάνω
λα λα λα λα
όταν ξεχνάω
τους στίχους
και ξερνάω
στο κοινό
που θα με βλέπει
σαν ελπίδα
πριν ξαπλώσεις
πάνω στους αλιγάτορες
τους ερωτευμένους
πριν ταΐσω
κρακεράκια
το Κράκεν
και τους
ποιητές του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου