στον Πάνο Γιαννακού
την είχε σκοτώσει τα Χριστούγεννα δυο μέρες αφού της είχε αγοράσει το δώρο / δεν πρόλαβε να της το δώσει / του στοίχισε μετά πολύ αυτό. . . - τρυφεροί άνθρωποι, διαβάζουν ποιήματα, γράφουνε ποιήματα, βλέπουνε πορνό, τρώνε όλο το φαΐ τους, δεν κοιτάνε Ι.Χ. γυναίκες, πάνε διακοπές μόνο μια βδομάδα το χρόνο, δουλεύουν μόνο μια εβδομάδα το χρόνο - πεθαίνουν μια φορά. - - έχω λίγο καιρό μπροστά μου, για αυτό πίνουμε μπύρα στου Μικρού Μήκους. . . οι Αθάνατοι σάπισαν ε; . - - - ενώ ξερνούσε ακουμπισμένος στο στύλο.. και η σημαία πάνω κυμάτιζε. . . - - - - τύλιξε λίγο χορταράκι στο αδειόχαρτο του. . . άπιαστος τώρα. . . - - - - - έκαψε όλα μου τα χαρτιά/έκανε κρύο σπίτι της και έτσι δεν είπα τίποτα. . . - - - - - - το '22 , πριν περάσουν από το μπλόκο των Τούρκων ένας θείος τις έπιασε, τις έδειρε, της μάτωσε ώστε αναμαλλιασμένες και απωθητικές να γλυτώσουν απ΄ τις ορέξεις των στρατιωτών - - - - - - - δεν ήταν το φιλί ή τα ψιλά στην τσέπη - ήταν τα δέκα λεπτά διάλειμμα μεταξύ δυο καταστροφών που με έσωσε αυτή την Νύχτα. . . να το ξέρεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου