σπαράγματα ή το νόημα που μου πήρες 4

είχαν απλωθεί οι φασίστες στις φάσεις τους / λίγο σεξ και πολύ κωμωδία / σχέσεις ημιδιαμονής

- να ξυριστώ;

- δεν κόβεις και τον λαιμό σου. . .

η ζέστη ανυπόφορη / το σπίτι προσιτό / εσύ απίστευτη / η ελεημοσύνη των κυνικών απεριόριστη

- πες ένα αστείο. . . / - να σου διαβάσω ένα ποίημα;/ - φέρε μια μπύρα. . .

. . . . .

δεν θυμάμαι αν ήταν πρωί ή βράδυ, είχε αμπαρώσει όλα παράθυρα, είχε σπάσει τα ρολόγια, την τηλεόραση πρέπει να την είχε πυροβολήσει - το έλεγε καιρό ότι θα το κάνει. . . . ενώ κοιμόμουν με στόλισε με χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια. . . ξύπνησα και νόμιζα ότι καίγομαι και ότι και θα πάθω ηλεκτροπληξία . . γέλασε. . . νόμιζω ότι έβρισα, γιατί συνέχισε να γελάει, πιο δυνατά, τα τζάμια από τα παράθυρα τρίζανε. . . πάντα τρίζανε όταν γελούσε. . . ΄΄έχεις πλάκα όταν θυμώνεις. . .΄΄

. . . .

πώς παίρνεις το τίποτα και δίνεις τα πάντα / με αυτοσχεδιασμούς και γκριμάτσες τις Νύχτες / με ανθρώπους που κάνω να γελάνε με τα χαλιά τους - ( ΠΟΥΤΑΝΑ ΦΡΟΥΝΤ, ΒΡΗΚΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΩ ) / με αυτοσχεδιασμούς, μουγκρητά, άσπρες ξεσκισμένες σημαίες, με ήττες προσωρινές, με νίκες που δεν είδαμε ποτέ και οι άλλοι τραγουδούσαν - από Πασαντίνα Γαλατινή, Βέροια, Νάξο, Πρόβιντενς, Σαράντα Εκκλησιές, Πυρηνικές δυτικές Συνοικίες Θεσσαλονίκης . . . . .