-

οι πρωταγωνιστές
χθες δεν ήταν τα τρία διπλά Drabuie ( Δεν αγαπώ τα ηδύποτα, γιατί με κάνουν λιώμα. , Γ.Χ. ), δεν ήταν οι πάμφθηνες μπύρες και οι γόπες που τσαλαβουτούσαν στον υπόνομο, ούτε και οι μπάτσοι που μαζέψανε τους πάγκους με τα χαϊμαλιά και φυλούσαν την φάτνη με το Θείο Βρέφος.

οι πρωταγωνιστές
ήταν βασικά Η Μουσική, ο Ντιν Νταν Ντίνος, Η Άγγελος που λύνει και δένει τα φτερά της, ένας φυσαρμονίστας με κουτσουρεμένο όνομα που απαρνήθηκε την δυτικοφερμένη καταγωγή του ( και καλά έκανε ), ο Αστερίκιος, ο Κώστας με το πατίνι του, δυο μαθητριούλες που κρατάνε στα χέρια τους το μέλλον της ελληνικής rock σκηνής και δεν ήπιαν γουλιά γιατί το κρατάνε για την Πρωτοχρονιά, η πρώην εστεμμένη κάποιας καρδιάς, ένας ποιητής που δεν σήκωνε το τηλέφωνο και κάτι άλλοι που δεν τους πρόλαβα.

σαν ένας Θίασος ήμασταν που δεν ζητούσε τα λεφτά ή το χρόνο των τριγύρω. Κάποιοι κοιτούσαν τα πόδια του Ντίν Νταν Ντίνου αλλά εντάξει. . . η Ηλιθιότητα είναι συνταγματικό δικαίωμα του καθενός . .δεν κολλάμε εκεί. - Όσο περνούσε η ώρα βυθιζόμουν σε σκέψεις καθώς μελωδίες γινόντουσαν όλο περισσότερες και εξουσιαστικές προς την καλή διάθεση και το κέφι. - ήταν ωραία πολύ, χώρια που παρα τρίχα θα γεννιόταν ένα μουσικό κίνημα. . . αλλά ας μην υπερβάλω.

Όταν έφυγα άκουγα το Ace of Spades και ο ταξιτζής γούσταρε πολύ.

και μέσα στο κεφάλι μου

ΤΡΑΒΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΛΑΡΙ, ηλίθιε μακελάρη, η μεθυσμένη μου σκιά, βίτσια δεν σηκώνει απόψε, τα Βήματα μου δεν είναι σίγουρα, τα λόγια μου δεν αγγίζουν πια τα σύννεφα, λοιπόν εδώ κάτω, χαρούμενα παιδιά πηδάνε πάνω από ένα λάκκο, και εκεί μέσα μέχρι και το πτώμα διασκεδάζει. τα παιδιά δεν σκέφτονται ότι το ΜΕΛΛΟΝ θα είναι απλά μια λέξη χωρίς αντίκρυσμα. Αλλά ο χρόνος περνάει σε δυο μέρες και έρχεται άλλος. ΑΓΑ-ΠΑΩ ΑΡΑ ΕΡΧΟΜΑΙ. . . πρέπει να σωπάσω, να μην χαλάσω. . . το να είσαι Βοσκός στα Συντρίμμια μόνο χρέη και χολή φέρνει. . . μου θύμισες Ντίνο μια κουβέντα μου. . . ΌΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΥΝΩΜΟΤΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ. . . , ποιος αλήτης καιρός με πότισε για να πω αυτό το πράγμα. . .μια απολογία γράφω τοσα χρόνια και περιμένω την καταδίκη μου. Αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα γιατί θα τα καταφέρω. Θα δικαιώσω όσους θέλουν να μου κάνουν κακό, θα μετανιώσουν όσοι θέλανε το καλό μου.

πως το έλεγες ΄΄΄Κανείς ποτέ δεν κατάλαβε κανέναν΄΄. ΄κάτι τέτοια τρομακτικά λες πάντα και δεν αφήνεις τον εαυτό σου να χαλαρώσει. κάνεις μετά κάτι όμορφο και ύστερα το αφήνεις να ρημάξει ή το χαρίζεις σε καμιά Ζωζώ. Στην ψάθα που θα σε ξαπλώσουν να δω αν θα καταφέρεις να πιάσεις κουβέντα με τα βιβλία. Και εμένα ξέγραψε με. . . πάω να θάψω άλλους.

Ο Τσίβο λείπει. . . . από κάπου ακούω για πρώτη φορά το όνομα μου και κάνω ότι το θυμάμαι και πάλι. Αλλά πράγματι το θυμάμαι και πάλι. Ξημέρωμα. . .το συκώτι μου πρέπει να μελετηθεί πάραυτα από κάποιον οινολόγο. Δεν μου το έπρηξε κάποια χολή, ίσως αυτό είναι το πρόβλημά. Σας φαίνονται όλα αυτά στενάχωρα;

είναι οι γιορτές.

ο Τσίβο λείπει. . . θα γελούσε αν ήταν εδώ.

μες στο μυαλό μου

συζητάνε

ένας μεθυσμένος

ένας παράφρων

και ένας κουφός

και οι τρεις έχουν δίκιο.