''κάνε κάτι σήμερα,για να περάσεις καλά΄΄

1.

ρίξε με κάτω / ο χρόνος περνάει / δεν κοιτάει / ρίξε με κάτω / αδέσποτες όλες γυρνάνε και όμως σημαδεύουν καλά / και εσύ καθαρή / πάντα / εκεί που ο ήλιος δεν φτάνει / ρίξε με κάτω / να σκάψω / θα οχυρωθώ μέσα σου / και κακό / και νέο / άλλο ουδέν δεν θα με πειράξει / οι φίλοι όλοι ξενιτεμένοι / κάποιος θέλει να γυρίσει πίσω / όλοι θέλουν να ζήσουν / είναι γιορτές / και θα σου αγοράσω ένα μπουκάλι ουίσκι / δισταχτικά να μην ζήσουμε σε παρακαλώ / και αν με δεις να πέφτω / ΦΥΓΕ / θα αργήσω να σηκωθώ / κρεμασμένα πάνω μου πολλά / δεν σου πρέπει να τα δεις / το νταλαβέρι με τον Θάνατο είναι προσωπική υπόθεση λένε / η στιγμή του Γεύματος ιερή / μην γκρινιάζεις τότε / μην ρωτάς για το πριν / κανείς που ρώτησε γιατί δεν ωφελήθηκε.

2.

το Παρίσι που ποτέ δεν θα πάω, ( η Πρέβεζα μέσα σου. . . προφητικά με κακία να λες), η Πράγα είναι πιο κοντά με τις φτηνές μπύρες και το Μπουένος Άιρες με τους φίλους μας τους Ναζί που κάνουν Νάζια ( έτσι ήσουν γυμνή, όταν προσπαθούσα να εμβολίσω την αυτοκρατορία σου, ένα Ροζ Ράιχ χωρίς μανιφέστα, μόνο μεθυσμένοι μονόλογοι μες την ιδιοτέλεια και το Παράπονο.)Στο ταξίδι δεν με συγκινεί ούτε η διαδρομή, ούτε ο προορισμός - μόνο το μέσον. Στοιβαγμένοι όλοι σε λεωφορεία τρένα και ιπτάμενες λαμαρίνες, όλοι στο ίδιο μέρος να καταλήγουμε. Άλλους τους περιμένουν, άλλους όχι. οι δεύτεροι θα είναι κάποτε οι πρώτοι. . .

3.

και έρχεται μαυροντυμένος, άφυλος, με την γοητεία που όλοι όσοι
΄΄πήγαν και γύρισαν΄΄
έχουν απάνω τους σαν αρρώστια

όχι για να παίξουμε σκάκι ή να βάλουμε στοίχημα τις ζωές μας
αλλά για να με ρωτήσει
Θα το παλέψεις;

εγώ πετάω το ποτήρι στον τοίχο και του δείχνω τις πληγές μου.