Николай

η καρδιά χτυπάει σαν ρολόι αλλά χρόνος δεν της μένει
η ζωή ανθίζει αλλά στο βάζο δεν μπαίνει
το κορμί ματώνει αλλά δεν πεθαίνει

( καμιά έξυπνη ομοιοκαταληξία σου περισσεύει
Σύντροφέ Ευγένη; )

τα Καπελάκια δεν σε σκότωσαν χθες Николай. . .ευτύχως που έζησες για να με κεράσεις μετά μια ποτηράρα μπύρα και σαν μαέστρος έμοιαζα που διευθύνει μια άορατη ορχήστρα. με κινήσεις υπολογισμένες σαν πολιτικό έγκλημα τα καλά μου τα παιδιά ακολουθούσαν τις διαταγές μου και το πληκτρολόγιο έμοιαζε σαν πιάνο. Κοπανούσα τα πλήκτρα και το κακό έφευγε προς τα Ανατολάς. Μια μώβ μελωδία έκανε τους τοίχους να βουλώσουν τα αυτιά τους και οι ταπετσαρίες της ψυχής σου άρχισαν να πέφτουν αργά αργά σαν την πρόοδο. Εκεί που θα πας το μόνο που θέλω είναι να γυρίσεις. Εδώ που είμαι το μόνο που θέλω είναι να αρπάξω με τα χέρια μου την γη και να την αναποδογυρίσω όπως ο Τραμπούκος τον Τζαμπαντάν Μάγκα και Πελάτη. Κάτι πολύτιμο πιστεύω θα πέσει εκτός από Ηλιθιότητα και Φιλαργυρία. Απο αυτό το πλιάτσικο ίσως να βγάλουμε τις μπύρες του Χειμώνα. Είναι δύσκολα αυτά τα πράγματα και η Πραγματικότητα πάντα αιφνιδιάζει ( και αηδιάζει ) την Φαντασία που τόσο πιστά υπηρετείς. Ούτε με LSD δεν μπορείς να δεις πια, αυτά που ζούμε ( και μας ζούνε).
Δεν ξέρω αν λειτουργεί το κρεματόριο πια στο Νταχάου, αλλά πάντως σε πολλά κρεματόρια θα παρακαλούσανε πολλοί να μπούνε είτε για κρατούμενοι/εργαζόμενοι, είτε για δεσμοφύλακες / επιστάτες. Για ένα Τίμιο μεροκάματο όλα αυτά. Τίποτα περισσότερο. Και η πρόοδος ακονίζει τα δόντια της πάνω στις διαθέσεις μας και τις αντοχές μας. Μένουν τα χαρτιά που μουντζουρώνουμε ( σε φαστφουντάδικα και άλλους οίκους ανοχής, μετά από μια σεβαστή ποσότητα αλκοόλ) και μερικές μελωδίες να σου λιώνουν την ψυχή - Γλύκα. . . .ΑΑΑ και μια θηλυκή παρουσία, άλλοτε ως διακοσμητικό στο άδειο μας σπίτι, άλλοτε ως αντιπαροχή των ονείρων μας.

Άκου με. . . όλα θα πάνε καλά αρκεί να μην έχεις συγκεκριμένους στόχους και κάποιες φιλοδοξίες. Όχι ΟΜΩΣ να μείνεις αμέτοχος. Απλώς όταν η Υστερία τους κάνει όλους φύκια από την ορμή της, εμείς ας ανάψουμε ένα τσιγάρο και πούμε κάτι για τον καιρό ή για εκείνη με το Αυτοκρατορικό Όνομα που σε έβλεπε σαν Ξερολούκουμο.

Είναι κάποια λύση.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

Υ.Σ.
Ο Lovercraft αγαπούσε τις μαγιονέζες Craft;

Υ.Σ. 2
δεν θα πετύχω
τον γαμημένο τον καλόγερο
που έψησε τον συνονόματο σου
να κάψει
τις Νεκρές Ψυχές και άλλα...
Κάηκε.

Υ.Σ. 3
το Βιβλίο του Bukowski
μην το διαβάσεις μια και όξω
και τρέχετε μετά. . .
μην πάθεις ότι και
ο ( και καλά )
γράφων.

Υ.Σ. 4
crème glacée, mon ami?