Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010
το πρωί ήρθα απο το όνειρο γελώντας
εφεδρείες Νίκο, στην πρώτη γραμμή, κομπάρσοι στα θρίλερ που σου αρέσουν και εγώ κοροϊδεύω γιατί τα φοβάμαι. . . ότι δεν μπορώ και δεν αντέχω το κοροϊδεύω . . δεν το σκοτώνω. . . σαν να πετάς κόκκινη μπογιά στο τανκς που σε σημαδεύει. . . . κοροϊδίες . . σε έναν αρραβώνα πήγα κάποτε και μια βδομάδα μετά το ζευγάρι. . . Βατερλό του Βελγίου. . .( λέω Βελγίου γιατί υπάρχουν και άλλα κάπου στο κέντρο και λίγο παραπέρα ).άμα είσαι θετικός άνθρωπος. . . δημιουργικές στιγμές πεταμένες παντού μες στο σπίτι, καμια τριανταριά ποιήματα, ο Erik Satie και ο Proust στην βιβλιοθήκη ( από τις απο τις 9 μέχρι τις 3,αύπνος, να σημειώνω να σημειώνω να σημειώνω. . .και από δίπλα μια κοπέλα να διαβάζει τον Μήνα των Παγωμένων Σταφυλιών, αυτή κερδίζει την Αθανασία, εγώ πονοκέφαλο και ένα μουδιάσμα στην αριστερή πλευρά). τελειώνει όμως....Στα Highlands της Γαλατινης να πάμε και μια στάση στο μνήμα του Άσιμου. . .λίγα λουλουδάκια να αφήσουμε. Θα σου πάρω και τσιγάρα. . .
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου