Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

All night long

ο καλύτερος βιβλιοθηκάριος του κόσμου με σερβίρει / ΟΥΊΣΚΙ που δεν πίνω ποτέ / το νοθεύω για να το αντέξω / όπως όλα / μετά ο Ρωσικός Χορός επί δύο / Tchaikovsky και Waits / όλα ταιριάζουν αυτές τις μέρες και τίποτα / δεν διαφέρει / από τα καταστροφικά παλιά καλοκαίρια / ( το μόνο καλό με τα καλοκαίρια είναι ότι βραδιάζει νωρίς και όλο και λιγότερα ρούχα βλέπεις ) / Ανατινάζομαι / και κανείς χαμπάρι δεν παίρνει / λίγες τύψεις τριμμένες στα πρόσωπα / σκόνη περίεργη στα εσώρουχα / γιατροί και ασημένια χάπια στις τσέπες / ηλιοβασιλέματα και είδωλα αυτών που αγαπήσαμε / αυτών που χάσαμε - επειδή αγαπήσαμε / παράξενο ; / χάλκινες, βαθιές φωνές / Калинка, калинка, калинка моя! В саду ягода малинка, малинка моя! / χάλκινα πνευμόνια / χάλκινες αύρες / τυλίγουν το ένα εκατοστό / της ύπαρξης / αυτών / που πήραν με επιτυχία / εργολαβεία την θλίψη / και για μια Νύχτα Αγάπης / αφήσανε το θλιβερό τους βόλεμα / τους είδα / με περικύκλωσαν / με στρατιωτική ακρίβεια / τους άφησα να με περικυκλώσουν / και όταν ήταν βέβαιοι / ότι με στρίμωξαν / τους το έσκασα / και αυτοί ακόμα πηδάνε / μα δεν με ψάχνουν.


οι στίχοι δεν επαληθεύονται / δεν είναι εξισώσεις ή εγκλήματα / η μουσική δεν ταιριάζει σε αυτή την ζώη / σε καμιά πράξη / μόνο όταν κλείσεις τα μάτια / τότε μόνο / οι νότες ξεκολλάνε απο το χαρτί / γίνονται κραυγές και ύστερα / συνθήματα στους τοίχους / και τρέμόντας / εσύ χαιδεύεις το μάταιο και δεν με ακούς / στα χάρτινα σου γένια / θα βρώ το χάρτη / και που είναι ο Θησαυρός θαμμένος / θα φορέσω εκείνο το φόρεμα που μου αγόρασες απο τα ΕΞΑΡΧΕΙΑ / το ΄΄κουρέλακι ιδανικό για σημαία΄΄ που λες και γελάς μόνος σου / και ΄γω κάνω ότι γελάω μαζί σου / θα περπατήσουμε κάπου / που να μην έχει ζευγάρια / θα είμαστε μόνοι / και μοναδικοί / ελπίζω να ξεχάσεις εκείνον τον τρομερό στίχο του Εγγονόπουλου / ΄΄Mε γαλήνευε η ιδέα του πτώματός μου.
΄΄ / και να μην γαμήσεις μονο το πακέτο απόψε.


κοίτα τους δολοφόνους / κοίτα την λαμπρή δικαιοσύνη / κοίτα τους έρωτες που χύνονται στους δρόμους / που σαν την διάθεση της θάλασσας κανείς δεν μπορεί να προβλέψει / πόσες φορές κράτησες μια Άνοιξη και ένα ηλιοβασίλεμα στα μαλλιά σου φυλακισμένα και όμορφά / πόσες φορές ξέχασες να δώσεις το ενοίκιο / για το σφαγείο που μένουμε / μην μου φωνάζεις για τσιγάρα / δεν έριξα εγώ την βόμβα στο Ναγκασάκι / απλώς άργησα λίγο στο ραντεβού μας.


βηματισμός χωρίς βήμα / αυτή είναι η ζωή σου / κάθεσαι και καταπίνεις καραμέλες για να κοιμηθείς / αν δεν σε αγαπούσα / θα σε λυπόμουν / αλλα δεν σ΄ αγαπάω / και ίσως σε σκοτώσω / μην κλαίς / τίποτα δεν γυρίζει πίσω / και η λογική σου κόντρα στην παράνοια των άλλων - η κολασή μας δεν είναι οι άλλοι, μην ακούς τον βάτραχο, η κόλαση μας είναι ΑΥΤΟΙ. . .ΕΚΕΙΝΟΙ. . .ΟΙ ΔΙΠΛΑ. . . .Η ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ / κοροιδεύεις, λές, και ειρωνεύεσαι τους πάντες / μα το μεγαλύτερο θύμα σου είσαι εσύ / και όλα αυτά μεταξύ μας.


Αναπνέω / καίγεται ο λαιμός μου / και το στέρνο μου / πάρε το πακέτο μου / έχει κάμποσα μέσα / σου χαρίζω τον καρκίνο για απόψε / και για σένα / οι τράκες πρέπει να σταμάτησουν / το ίδιο και η κοροιδία μεταξύ μας / ο Κολασμένος Ρώσος Καλόγερος θα μας σερβίρει / απολαυσέ την Νύχτα / απόψε θα καταπιούμε την Νύχτα / θα είναι ένα κωμειδύλιο / που / αν και με μέτριες ερμηνείες / θα καταπλήξει άπαντες.