Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

κρυφτό



αυτή η εκτέλεση είναι λίγο μετά το θάνατο του / ανατριχιαστικό;

ένα κουβάς φαντασία και με
αυτόν και μια - έναν - μάπα σφουγγαρίζεις γύρω από το πιάνo / με μουσική μέταλ σκουριασμένη / αγωνίζεσαι να με ξυπνήσεις / όμως οι νεκροί ζούνε μα δεν μιλούν / οι νεκροί κάνουνε τους ξύπνιους γιατί κάπου φτάσανε και είναι σίγουροι - Σίγουρος σαν ηλίθιος / Σίγουρος σαν νεκρός - μα εσύ έχεις πολέμους πάνω σου / μάχες που κερδίζεις πριν αρχίσουν / με αυτό το προσωπάκι / μάγισσα που δεν προλάβανε να σε κάψουν / φωτιά τους ζητάς και αυτοί σου δίνουνε / και μετά τους μεταμορφώνεις σε τασάκια / να τους κολλάς την κάφτρα του τσιγάρου σου και να γελάς / απέναντι σου κάποιος που δεν ταξιδεύει / φοβάται τα ταξίδια και εκείνους που φεύγουν μακριά / φοβάται γιατί δεν έχει που να πάει / λίγα τετραγωνικά και εκεί μέσα να καθαρίζει να τακτοποιεί το μακελειό / μακελειό υπερπαραγωγή με έναν κομπάρσο μόνο / αν τον ακούσεις να προσεύχεται θα γελάσεις / αν τον δεις αμίλητο θα λυπηθείς και δεν θα τον σκοτώσεις / αν τον δεις να γελάει θα εξαφανισθείς / ταξίδι πάλι / με πολλούς / με φίλους / με εκείνους που έχουν το φιλότιμο και την ειλικρίνεια του εχθρού / ταξίδι πάλι / μα πάντα επιστρέφεις χωρίς να καταλάβω ότι έχεις φύγει / με το πιστόλι σου μου δείχνεις ένα γραφείο φίσκα στα ποιήματα / δεν τολμώ να το ανοίξω / και προτιμάς ένα ποτήρι χυμό με πολλά παγάκια αυτή την ζεστή νύχτα / το τρέκλισμα του μεθυσμένου δεν σου λέει τίποτα / τα πρωινά με τους πονοκεφάλους και τις ανάποδες που έρχονται από δω και από ΄κει / τίποτα πια από αυτά / δεν σε συγκινεί / κρύβεσαι εκεί που όλοι μπορούνε να σε βρούνε - για αυτό είσαι αόρατη. . .
για αυτό σε αγαπώ.

2 σχόλια:

Sveta's Blog είπε...

μου αρέσει πάρα πολύ αυτή η αίσθηση decadence στα ποιήματά σου!

Β.Σ. είπε...

ωραίο αυτό που λές. . . και δεν το είχα παρατηρήσει. . .

να ΄σαι καλά. . .