σημειώσεις πριν τον χορό με το κτήνος

καθώς γεμίζω
το Revolver
πριν τα πούμε

κατρακυλάω στην Ναβαρίνου

δεν υπάρχει φίλος να με σώσει
και περιμένω να σηκωθούν
οι πλάκες του πεζοδρομίου
να γελάσουν
με την πιο πικρή ποίηση


. . . . .


μικρά φτερά από ασήμι στους ώμους σου
οι κακές σκέψεις
η επιθυμία να γίνεις καλύτερη
η μυστική η ζωή σου
θα είναι κάτω απ΄ το χώμα


τότε που θα δεν σε βλέπει
κανείς

μου χαρίζεις το εισιτήριο
για να σε δώ απόψε / κάποιος
θα καθαρίσει τα αίματα από
την σκηνή / κάποιος τις θυσίες
σου στην Τέχνη θα εκτιμήσει και
μετά θα σου περάσει χειροπέδες ή
ζουρλομανδύα ή ένα δαχτυλίδι
αρραβώνα.

βγάζεις βόλτα όσους σε
αγάπησαν / ανάμεσα
σε ό,τι μισείς και ό,τι
γυαλίζει.

ο Νεκρός όμως
θα σε προδώσει
με την προτελευταία
του πνοή την τελευταία
σου ευχή.