βουλιάζει το καράβι / αναγκαστικές καταδύσεις / συνθήματα στα γοφιά σου ανεβοκατεβαίνουν και ΄μεις αργήσαμε ένα τέταρτο στην εξέγερση και χάσαμε το καλό / συγκινείσε όταν καθαρίζεις κρεμμύδια ή όταν σου πετάνε δακρυγόνα / καίγεσαι και δεν εμφανίζεσαι πάλι πάνω στην σκηνή / περιμένουμε το τραγούδι σου που δεν ακούσαμε ποτέ / όπως την Ιωσηφίνα ο λαός των Ποντικών / θα γεμίσουμε κερκίδες, θα πετάμε κουβάδες με αίμα στο χώμα, ο πόνος να φυτρώσει / θα κάνουμε τα πάντα. . . .
όλοι αυτοί οι θανάσιμοι φίλοι και οι γαμήσιμες κοπέλες με τα πανηγύρια που σέρνουν από πίσω τους και δοκιμάζουν κάθε αλήθεια μήπως και πετύχουνε μέσα στην πλειοψηφία της Πίκρας και λίγη Γλύκα. . .
τους θαυμάζω δικαιώνοντας τον όποιο κατήγορο μου και τα μυθιστορήματα Επιστημονικής Φαντασίας / ξέρεις. . . εκείνα με το χαρούμενο τέλος και το Κακό που βουλιάζει στο πάτο του καμπινέ και όλοι σκοτώνονται ποιος θα τραβήξει το καζανάκι και κανείς μετα δεν θυμάται. . .
τους θαυμάζω δικαιώνοντας τον όποιο κατήγορο μου και τα μυθιστορήματα Επιστημονικής Φαντασίας / ξέρεις. . . εκείνα με το χαρούμενο τέλος και το Κακό που βουλιάζει στο πάτο του καμπινέ και όλοι σκοτώνονται ποιος θα τραβήξει το καζανάκι και κανείς μετα δεν θυμάται. . .
τα ερωτικά τραγούδια κάψανε πολύ κόσμο. . .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου