Κατερίνα Γ.

αγάπη
καντάδες
ο φεγγίτης
που μόνο
εκεί
φαίνεται
ο ουρανός
στάζει
ποίηση
δάκρυ

από τον
φεγγίτη
σε βλέπω
και εγώ
να λες
ότι πεθαίνεις
κάθε μέρα
σαν τα άσματα
τα λουλούδια
που ανθίζουν
σαν εκδικήση

ανύποπτος
τα μυρίζω
και τα κόβω
όπως οι εραστές
σκοτώνουν την ομορφιά
και θέλουν να σπείρουν
χωρίς να οργώσουν

ωραίο το παλτό σου
με περιεχόμενο
πιο ωραίο
σαν τυφλός ηδονοβλεψίας
σε ακούω να γελάς
και νιώθω το χαμόγελό σου
να τσακίζει κάπου
μια ασχήμια προγραμματισμένη παράνοια