Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Παναγιώτης Πολυβίου Σκόρδου ο Β΄


ένα χαμογέλο φτάνει αδερφέ μου / το λέει η παρωδία σου / ο αδερφός σου ο Βασίλης / που αιμορραγούσε παλιά / και όλα τα έβλεπε μεγάλα και φοβόταν / και μετά γκρέμισε τα πάντα / φτηνά και ακριβά / και τώρα μαζεύει και τα κολλάει / επάγγελμα πια η απομυθοποίηση / και η ποίηση το μέσον / για ταξίδι πουθενά / εσύ ξέρεις από ταξίδια και ανθρώπους / εγώ ειρωνείες και τρόπους / περιμένω κάποιον να μου χαϊδέψει το πηγούνι για να πω ένα καλό λόγο / χαζεύω / μαζεύω τις στιγμές που πέφτουν απ΄ τους κρετίνους / κέρδος δεν υπάρχει πουθενά / απέναντι από το σπίτι / παιδιά / τώρα / σε λίγο καιρό / θα πουλάω τον χρόνο μου / θα αποκτήσω πικάπ και λίγα ποτά παραπάνω / ίσως κάποτε μια κοπέλα αδερφέ μου / μου πει / ότι δεν άκουσα ακόμα.

εσύ / μου είχες πει / ότι ο Σαχτούρης φοράει σκουλαρίκι ( για να συμπαρασταθεί στους νέους ) / και το βιβλίο για τον Καββαδία που σου χάρισα το χάρισες ( ή το πούλησες ) στον καπετάνιο σου.

τα στιχάκια μου / Παναγιώτη / είναι τάματα σε μια εικόνα / που δεν προσεύχεται κανείς.


Δεν υπάρχουν σχόλια: