Οινοπνεύματα Αντιλογίας

λίγο φως

αν αντέξεις

λίγη πλάνη

αν πιστέψεις

΄΄ο παλιάτσος κοιτάει αυτούς που χορεύουν,εκείνος που δεν χόρεψε ποτέ και σκέφτεται : θα σας κρεμάσω στον πολυέλαιο και γύρω γύρω θα σας γυρνώ,σε τροχιά γύρω από την δυστυχία μου.

η νύφη ξαπλωμένη μέσα στο νυφικό της αναρωτιέται γιατί ο γάμος της δεν ήταν όπως στις ταινίες - ο γαμπρός τρεκλίζοντας ψάχνει κάπου να ξαπλώσει μέσα στο νυφικό΄΄

της είχα πεί

μπορείς να ανάψεις

το φεγγάρι να σε δω;

απάντησε

-περίμενε να ξημερώσει

ακρίβυνε πάλι το ρεύμα

΄΄Μην μου σαλιώνεις τα τσιγάρα,ρε. . .΄΄

Κάποτε τον ρώτησαν σε μια συνέντευξη ποιος είναι τελικά ο τρελός λαγός.

απάντησε χαμογελώντας:

-Εγώ.

. . . χαμόγελό χωρίς γιατί. . . .

''πες τα παιδιά
ότι οι μπύρες
είναι φτηνές
μα οι γιατροί
σου πίνουνε
το αίμα
για να σε κάνουν
καλά


πες
τα παιδιά
ότι αν θέλουν
να ονειρεύονται
πρέπει
να κοιμούνται
πολύ''

''- μην με υποβιβάζεις σαν άνθρωπο. . .

- κοίτα μην σε υποβιβάσω από τις σκάλες και κατρακύλας . .''

΄΄. . .οι Τρώες, αλογομούρηδες φανατικοί, πόνταραν σε λάθος άλογο. . .΄΄

- Υποτιμάς τον εαυτό σου νομίζω.
- Μην νομίζεις. να είσαι σίγουρη. το θέμα δεν είναι ότι εγώ υποτιμώ τον εαυτό μου. Όλος ο αγώνας μου είναι να μην τον χάσω. Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες
- Μα οι λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά...
- Και ένα στόμα μπορεί να λέει τις μεγαλύτερες μαλακίες αλλά να κάνει θεϊκά τσιμπούκια.
- ε ;

Το τασάκι είναι γεμάτο αποτσίγαρα, ένας λόφος αποτσίγαρα. Στην κορυφή τους έχεις καρφιτσώσει μια οδοντογλυφίδα με ένα κουρελόχαρτο .΄΄Θα κατακτήσω τον λόφο του καρκίνου΄΄ λες και γελάς.

΄΄Κάποιος
πρέπει
να αλλάξει
την λάμπα
στο μπουρδέλο
και
οι Πουτάνες απεργούν...΄΄

έβηξα.

ήρθε δίπλα μου.

- Καρκίνος, έ;

- Άντε και γαμήσου ρε Καργιολόπουστρα.

δεν στο πλήρωμα του Enola Gay

δεν δολοφόνησε τον Καρυωτάκη

δεν ήταν αυτός που πέταξε το τσιγάρο και λαμπάδιασε η Jeanne d'Arc

δεν ήταν εγκληματίας με ιδεολογία

ούτε είχε απόψεις όταν δεν υπήρχε σώμα να τριφτεί.

καθαρό το πρόσωπο

οι λεκέδες στο μυαλό

το χαμόγελο
σαν θεός
και το γέλιο
σαν ύμνος

και άκουγα όλη μέρα Καζαντζίδη

και περίμενα να ΄ρθούνε να με πάρουνε

και δεν ήρθε κανείς

και όλα ήταν στην θέση τους

και εγώ έδωσα την θέση μου σε μια στρίγγλα να κάτσει

και εκείνη είπε ότι εκτός από την θέση, της ανήκει και ο κώλος μου

και γέλασα όπως ποτέ μου

και ήθελα να μάθω κιθάρα μα τα χέρια μου είναι χοντρά και τρέμουν

και κανείς άγγελος δεν ψιθύρισε το όνομα μου

και ειρωνευόμουν

και πεθαίνω

και κανείς

και τίποτα

και ο,τι δεν θες να πάει καλά είναι τόσο γαμημένα υπολογισμένο

και ο,τι θέλεις να πάει καλά είναι ότι θέλω

και μια πουτάνα στην Γιαννιτσών μου χαμογέλασε χωρίς να μου δείχνει

τους κυνόδοντες της ή να την πληρώσω

και μια ιστορία αστεία που όλοι είναι τακτοποιημένοι

δεν είναι αστεία

και μια ιστορία που όλοι είναι γυμνοί δεν είναι ξεκάθαρος

έρωτας, είναι ανελέητη αγάπη - υπάρχουν και οι υπότιτλοι που το αποδεικνύουν

και αυτοί που πήγανε να μας ρουφήξουν το αίμα

με τρύπιο καλαμάκι, ψάχνανε για μαλάκες

και εμείς κάποιον να μας ακουσεί

και ο Bukowski, ο Celine, o Hamsun, o Χάκκας, ο Χειμωνάς, ο Αναγνωστάκης και

ο Hieronymus van Aken, είναι νεκροί

και στην άνω πόλη μια που αξίζει χαζεύει φεγγίτες

και στην άνω πόλη άλλη μια που αξίζει δεν αντέχει την ηρεμία της

και το σώμα μου ας ήταν ακορντεόν να βγάλει μια μελωδία που να αξίζει

ή να σε κάνει να κλείσεις τα μάτια σου και να σκεφτείς να θυμηθείς κάτι καλύτερο

από αυτό που νομίζεις, από αυτό που κάθεται δίπλα σου

και όποιος μαθαίνει στα στριφτά πάει σφαίρα για καριέρα χασικλή

και τα δάχτυλα μου ακόμα τρέμουν, έχουν ρυθμό, έχουν στόχο μα δεν βρίσκουν

σκανδάλη να τραβήξουν

και ήταν Κοζάνη του Καλογήρου

ο Σοχός (ουχί Soho) του Βέλγου Δικτάτορα Goulou

το Νεστόριο με συναυλιές και ζαχαρωτά και Ντιν Νταν Ντον Ντίνο να ρολάρει

η Βεργίνα με άτριχους αντιεξουσιαστές και σημαδεμένες αντιεξουσιάστριες

και ήταν τρεις απόπειρες εναντίον μου

και ήταν οι νοσοκόμες για την βρώμικη δουλειά και οι γιατροί

με τα καθαρά χέρια - ήρθαμε ισοπαλία

και ήταν η νύφη και ο γαμπρός με το ραγισμένο χέρι, δυο φτωχομπινεδιάρικες

πλαστικές βέρες και βίος ανθόσπαρτος

και ήταν ο Ερωτικός Μετανάστης Σούλης Νταλέσκου

και ήταν ο Ονειρικός Καριόλης Νικολάϊ Βότσίνσκι

και ήταν η Debbie Tourbo που είναι ξωτικό και μάγισσα και ο,τι θέλει πάντα

και ήταν η Αγγελύνω /Αγγεδένω και η πομπή από πίσω της

και ήταν η Μ. Ελευθερία ή Θάνατος που έχει δίκιο και ωραία φωνή

και ήταν η Αθήνα, μπουρδέλο-πολυκατάστημα για να έχουμε να λαμβάνουμε

και ήταν η Θεσσαλονίκη, μπουρδέλο-ρετρό για να έχουμε να λέμε

και ο ουρανός κόκκινος από την μόλυνση, τα ζευγαράκια να τον χαζεύουν,

να κάνουνε όνειρα, να σχεδιάζουν την ζωή τους πάνω σε ένα πεδίο μάχης

και ήταν μια γροθιά οργισμένη που ανέβαινε κατέβαινε, πορείες

που δεν φτάσανε πουθενά

και ήταν στις 19/10 1983 που έγινε η πρώτη προβολή και 6 χρόνια ακριβώς και

μισή ώρα αργότερα, η επανάληψη της.

Χρόνια μας Πολλά Παναγιώτη.

υ.γ.

΄΄. . .στο ορκίζομαι θα γίνω μια μέρα μεγάλος συγγραφέας και θα γράψω πολλά βιβλία που θα έχουν πολλήν ανθρωπιά και θα μιλάν για όλους μας έτσι καθώς είμαστε στριγμωμένοι ο ένας μέσα στον άλλο . . .΄΄*

Γιώργος Χειμωνάς, Πεισίστρατος