ξια

όταν πεθαίνεις
κάθε μέρα
μέσα σε ημέρες
μέσα σε παρέα που
ταλαιπωρεί κιθάρες
και η μοναξιά σου
αρχίσει να γίνεται
σοβαρή

- Σε ποιον ανήκουν οι Νύχτες, ματάκια μου;
- Σε αυτόν που μπορεί να δει το ξημέρωμα, ηλίθιε

Όταν δεν πεθαίνεις
μα μόνο την αρρώστια σου
διαφημίζεις

όταν ότι ωραίο πιστεύεις
το βλέπεις και δεν το ακουμπάς
και ζητάς μια ελεημοσύνη
μια θέση στην βιτρίνα του μουσείου
και εγώ κάποτε μ΄ αγάπησα
κάποτε με πίστεψα
μέχρι που κατάλαβα το παιχνίδι
και δεν ήθελα να παίξω.

ναι
λίγο πριν πεθάνεις
χωρίς να έχεις ζήσει
όλα φαίνονται όπως είναι
όλα είναι ή ήταν

και τέλος δεν ζητώ
και τέλος δεν βλέπω

όλα πια είναι δικά μου