Ο Βότσης που μέσα του τρέχει αίμα και φιλμ από b-movies - θητεία στην σαπίλα και τα διαμαντάκια να γυαλίζουν. Ναι, το ΄΄Επίθεση στον Σταθμό 13΄΄ του Carpenter ήταν αριστούργημα και άσε όσους ψάχνουν το νόημα να τους βρει σαν κακό, από μόνο του.
Ο Ντίνος - που δεν μου απάντησε τι είναι μελωδία - βγάζει λεφτά από την Τέχνη1 του. Ζωγραφίζει, γρατζουνάει την κιθάρα και τραγουδάει παλιά λαϊκά άσματα σε παλαιούς βετεράνους που τα κυπαρίσσια τους γνέφουν.
Ο Αδερφός μου ελέγχει την κίνηση των υδάτων στα σύνορα και φτιάχνει Cheese Cake για αξιωματικούς που έχουν σιχαθεί την στολή τους - το πετσί τους.
ο Μάριο Μονιτσέλι, ο maitr της Ιταλιάνας Κωμωδίας,σε ηλικία 95 ετών, έκανε φέτος το Salto Mortale από τον πέμπτο όροφο του νοσοκομείου όπου νοσηλευόταν με καρκίνο του προστάτη. Δεν ήθελε να γίνει βάρος στους δικούς του.
ο Ιερώνυμος Μπος, μια ιδιοφυΐα που έπεσε από τον ουρανό στον δέκατο πέμπτο αιώνα.
Παιδιά, λένε, λιποθυμούν σε προαύλια σχολείων, από την πείνα. Η αξιοπρέπεια του κανιβαλισμού είναι θέμα χρόνου να συζητηθεί. Μέχρι τότε εξετάζουμε ρουφιάνες στατιστικές, αναλύσεις και θύματα άνευ ευθύνης και θύτη. Η Αθώα δεκαετία του ΄50 που δεν είδαμε στις ταινίες, επιστρέφει.
1''Art is making something out of nothing and selling it'''
εκ του Ζαππείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου