ο
Franz Kafka ήταν στο Βερολίνο για να επισκεφτεί την τελευταία αχτίδα της ζωής του, την
Dora Dymant. . .
βολτάρανε σε ένα πάρκο. . . κάποια
στιγμή είδαν ένα κοριτσάκι να κλαίει. . . ο Κάφκα την ρώτησε γιατί κλαίει. . . εκείνη του είπε ότι έχασε την κούκλα της. . . τότε ο Μέγας Αγχωτικός και Στενάχωρος - όπως του περάσανε την ταμπέλα φιλόλογοι και έμποροι - της είπε ότι η κούκλα δεν χάθηκε αλλά πήγε ένα ταξίδι. . . το κοριτσάκι δεν τον πίστεψε - πώς να πάει μόνη της μια μικρή κούκλα ταξίδι; - τότε ο Κάφκα της είπε ότι είχε ένα γράμμα από την κούκλα για αυτήν. . . η μικρή ζήτησε να το δει. . . ο Κάφκα της είπε ότι δεν το έχει πάνω του αυτή την στιγμή αλλά θα της το φέρει αύριο. . . έτσι γύρισε σπίτι του και έγραψε το γράμμα - με κάθε λεπτομέρεια περιέγραφε το ταξίδι της κούκλας. . . την επόμενη μέρα πήγε το γράμμα στο κοριτσάκι και της το διάβασα. . . αυτό γινόταν κάθε μέρα επί τρεις βδομάδες. . . στο τέλος ο Κάφκα/Κούκλα έγραψε ότι θα παντρευτεί κάποιον κούκλο. . . ήταν το τελευταίο γράμμα. . . γεμάτο περιγραφές για τις ετοιμασίες του γάμου. . . το κοριτσάκι είχε μαγευτεί από όλη αυτή την αφήγηση και τα γράμματα τριών εβδομάδων - που με τόση επιμέλεια ο Κάφκα σχεδίασε και έγραψε μόνο και και μόνο για να δει ένα μικρό πλάσμα χαρούμενο. . . να μην βασανίζεται. . . - που ξέχασε εντελώς την απώλεια της κούκλας. . .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου