απολογία ευτραφούς λιτοδίαιτου αναρχικού μόνο στην σκέψη (...άμα έχεις ιδέες / τι να σου κάνει και ο αυνανισμός; )

όταν πονάω - ξημερώματα πιο πολύ - ο ήλιος ανατέλλει / ποιος να υποφέρει ; -
δεν ακούω ούτε τα δικά μου παράπονα - μουδιάζουνε τα πούστικα μαζί με το σώμα μου -
για το μυαλό δεν το συζητώ - αυτό έχει κλείσει πτήση για Μελβούρνη - Μελβούρνη Βαρκελώνη Πράγα Μπουένος Άιρες Πρέβεζα Κιλκίς και στο τέλος Κρήτη - εκεί θα ήταν καλά - να σκάβουμε την γη - και το βράδυ να σερνόμαστε...

αλλά ας σταματήσω...


μου είχες πει Με πνίγουν τα όνειρα των άλλων, μας πως ονειρεύονται, με ποια εφόδια;;;

δεν σου απάντησα - τι να σου έλεγα; - ότι κόβουν ένα κομμάτι από τον εαυτό τους και συνεχίζουν;

πάντως για ότι μου έχει συμβεί να ξέρεις.... φταίει ότι πήγα να το παίξω καθρέπτης μπροστά στα τέρατα και στους ανθρώπους

και εκείνοι δεν με συγχώρησαν ποτέ.