κάποτε μεταξύ προνομιακών τσιγάρων
και μιας ανήλικης τεκίλας 14 ετών
έπεσα απο τις σκάλες σου
ένω ξεκινούσα να φύγω
και μπροστά ( ή μαλλον πίσω )
απο αυτό το θέαμα
γελούσες σαν τρελή.
- αν και τώρα που το σκέφτομαι
έκανες πολλά πράγματα
σαν τρελή -
όμως ακόμα και σήμερα
δεν έχω καταλάβει
αν με έσπρωξες έσυ
ή αν αφέθηκα έγω
να πέσω
μαλλόν το δεύτερο ισχύει
όχι και τίποτα άλλο
δεν μου αρέσει
να ρίχνω τις ευθύνες
στον αλλό.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου