Επιστολή

  

   Αλχημιστή της Βούλγαρη 
   με τα μπουκαλάκια σε παράταξη 
  και την Υπερ-Πόντια στην πρώτη γραμμή,

  Στην γη των παραδόπιστων με τα παππούδια και η γυναίκα σου  ένα χωριό παρακάτω.
 Δυστυχώς δεν μπορώ να έρθω. Έφαγα τα λεφτά μου με τον πιο ηλίθιο τρόπο που θα μπορούσα να βρω. . . Ήμουν τρεις μέρες μεθυσμένος και κανείς δεν πήρε χαμπάρι. Βρέθηκα και χρεωμένος δέκα ευρώ. . . Πτώμα όμως τριγύρω δεν υπήρξε ή κάποιος να ουρλιάζει ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ και να σημαδεύει με δάχτυλο. Αύριο όμως θα πάω και εγώ στην γη των Παραδόπιστων, πιο πέρα από εσένα, με τον κύριο Ιορδάνη τον Μαλτέζο και την γυναίκα του. . . Χορηγία καβλιάρικη του Τ. του αγκαλίτσα. . . Και ακούω για ιδρύματα και μαλακίες. . . Αυτοί χαμόγελο φίλου δεν είδανε ποτέ. . . Θα γίνει το σκατό μας, παντεσπάνι. . . Άμα έχεις όραμα και χεράκια να μην ρίχνουν οπουδήποτε ανάποδες. . .
  Το όλο πράγμα για μια απόδρασή από εδώ και καλή παρέα.
  Αναμένω όμως μεροκάματα από βδομάδα.

   Σε ευχαριστώ για την πρόσκληση πάντως και δεν ξεχνώ τίποτα. . . Την τελευταία μέρα στο Πευκοχώρι ήσουν χορηγός και καρδιά ( το δεύτερο και τις άλλες μέρες). Όταν επιστρέψεις θα κάνουμε γλέντια και συζητήσεις μακριές σαν την πούτσα του Νταλέσκου ( - Την έχεις δει; - Όχι αλλά όταν έρχεται σπίτι μου, πιάνουμε CNN. . . Κάτι μουρλές μπαλαρίνες, όσο μπόϊ τους λείπει, τόσο νεύρο έχουν καβάτζα, μπορούν να το επιβεβαιώσουν). 
  Από 28 θα έχω και άδειο σπίτι. Έλα να διαφωνήσουμε χωρίς ανοιγμένα κεφάλια και υστερίες. Θα γνωρίσεις και τον Βότσαρο ή τον Βότσακο ή Ιησουίτη, όπως τον λέω κατά καιρούς και εκείνος με όλο το δίκιο του, με γράφει κανονικά στα κατάστιχα της Κόλασης χωρίς κλιματισμό και γυναίκες μερακλούδες. Μπορεί να έχει γυναίκες που καθαρίζουν τριγύρω όλη μέρα και θυμούνται τα πάντα. ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

  Ίσως σκάσω μια μέρα, για μια μέρα, στο θέρετρο σου. Θα φέρω και γλυκά. Θα φέρω και ιστορίες με μαλακισμένο τέλος χωρίς νόημα. Ίσως γελάσεις.

  Όταν έρθει εκείνη - όχι αυτή, όχι η τέτοια - σε θέλω στην αποβάθρα με το γιαπωνέζικο φυσοκάλαμο σου, που φυσάς και βγάζει με κάποιο τρόπο μιούζικα. Θα κουνάω τα χέρια μου σαν μαλάκας, ότι και καλά σε διευθύνω, ενώ φυσάς και βγαίνουν ομορφιές. Ο Βοτσάκος πιθανόν θα είναι πιο πίσω με ένα πανό ή με λουλούδια στα χέρια. Γκραν υποδοχή, για εκείνη που μου δίνει γλύκα. Θα μοιάζει κάπως με διαπόμπευση αλλά όλα θα είναι από αγάπη. Οι προθέσεις, κυρ Βασίλη. Μεγάλη υπόθεση. Μπορούν να λειτουργήσουν και σαν άλλοθι μετά.

  Σε φιλώ και σε σκέφτομαι - φαντάζομαι από τώρα τις συζητήσεις (μόνο μην πετάς πολλούς σπόρους και παραληρώ) και τις μούτες του προσώπου σου. 
 Καραγκιοζιλίκια ορεξάτων με καλές προθέσεις.
Στο δικαστήριο αυτό θα πούμε.

 Χαιρετισμούς στον Robert Edward Wilson που του άρεσε ο Jack Benny.