Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

καλοψημένο


  Μπέκετ. 
  Τούβλο η βιογραφία του. Την κατάφερα όμως. Φιλάσθενος, πότης, γενναιόδωρος, γραμματέας του άλλου Ιρλανδού, γοητευτικός που ήθελε την ηρεμία του - ψυχούλα που έγραφε (και) για να ζήσει και γράφει κάπου μια κοπέλα πολύγλωσση και με χιούμορ από την Αθήνα, για εκείνον -  ". . . . θα πάω να τους απαυτώσω τη μπαναγία στην κατάθλιψη". Του άρεσε και το Θάνατος επί πιστώσει του άλλου του διαβολεμένου του Σελίν. Στον Καμί δεν άρεσε. Κάπου γράφει - από άλλο τούβλο βιογραφία το είδα'

<<Με πολύ μεγάλη προσοχή έφτασα στη σελίδα 23' εκεί το παράτησα. Είναι η καυχησιολογία της αηδίας. Θέλει να φαίνεται απαισιόδοξο, αλλά στην πραγματικότητα το μόνο που επιδιώκει είναι να πουλήσει 300.000 αντίτυπα.>>

  Σκέφτομαι τον Σελίν, αφού έχει κουράρει φτωχοδιάβολους, να του απαντάει.

- Σελίδα 23; Πολύ, πολύ είναι, Αλμπέρ. Και γιατί μόνο 300.000 αντίτυπα; Γιατί όχι, 500.000 αντίτυπα; Γιατί όχι 1.000.000; Ένας δυο ταχυδρόμοι μέσα σε αυτό το εκατομμυριάκι και το μπιφτέκι μου καλοψήμενο και τα άλλα βλακείες. . . Επαναληπτικές καραμπίνες. . . Φουλ σε όλα. . . Ντούρα πράματα. . . 

 Ένας μισός ήρωας επιθεώρησης είμαι. Κακής επιθεώρησης με καλούς ανθρώπους. Το αστείο δεν είναι δικό μου. Το αστείο το κουβαλάω, το σέρνω. Κοίτα πόζα. Κοίτα πλάτες.  Από ένα μπαμπάτσικο μηδέν σε ένα σίγμα τελικό.

- Να προσέχεις τον εαυτό μου.
- Αυτόν έχω μόνο και λίγα λογάκια.. . Να κυλάνε όταν περνάς από μπροστά μου και ορμάνε όταν είσαι μακριά. 

 Χθες. 
  Καφεδάκια κοντά στην αρχαία ρωμαϊκή αγορά.
 Ο ένας ντυμένος στα μαύρα - καλά μαύρα, όχι σαν τα δικά που έχουν ξεθυμάνει από το 2008 - και η εκείνη  ντυμένη στα λευκά. Κάθομαι ανάμεσα τους. Το ΄ξεραν και εγώ παρατηρώ, φακελώνω στο κεφάλι μου.
  Κρατάω ένα κουτί γεμάτο πράγματα που γίνονται δώρα.
  Η αδέκαστη νομικάρια, ρωτάει

- Τι έχεις μέσα;
- Την πρώην μου.
- Και που την πας;
- Στο δημαρχείο. Πάντα ήθελε να κάνουμε πολιτικό γάμο.


 Και γέλια. Αυτά που κουβαλάω και να δούμε ποιος τελευταίος θα ανασάνει.


Δεν υπάρχουν σχόλια: