διπλώματα στραβά βαλμένα στον τοίχο και τασάκια σαν χωμάτερες ψυχές χωμάτινες - χώμα μετά από βροχή καρδιά ΜΟΥ,μια αφίσα της Winehouse, ένα σιδερένιο γραφείο που μουγκρίζει, χαρτιά κιτρινισμένα σαν δάχτυλα μανιώδους καπνιστή, στίχοι- ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΝΥΧΤΑ, - οι αγαπημένες όλες όλες σχεδόν όλες θέλω να πω πεθαμένες και μένουν μόνο οι στίχοι, η πιο σκληρή αγαπημένη σκαλίζει με σκαρπέλο την πέτρινη καρδιά και την ξύλινη ιδεολογία της ( πόσα σαράκια παρακαλάει, νομίζω, να της την φάνε). δεν γίνετε καρδιά μου να σκοτώσεις τον Νεκρό, να ευνουχίσεις τον ΚΑΣΤΡΑΤΟ, να ειρωνευτείς αυτόν που βουτάει στα σκατά. μην με λυπάσαι. . . μπορεί και να σου μοιάζω μετά από λίγα ποτήρια.

- - -

το φεγγάρι είναι απόψε μισό κάποιος το έκοψε στην μέση και το πήγε στην λατρεία του και εκείνη ζήτησε το άλλο μισό και εκείνος έκοψε την καρδιά του δίπλα από το μισό φεγγάρι. Μισό φεγγάρι μισή καρδιά και εκείνη χαμογελάει.

- - -

ο Άγιος μου Απελπισμένος δεν ξέρει τι έχει.
δεν ξέρω τι έχει.
εκείνος βλέπει τα αναμμένα κάρβουνα στο διάδρομο
και εγώ βάζω στοίχημα μαζί του
ποιος από τους δυο μας
ΔΕΝ θα προλάβει να πάει στην ακρη του διαδρόμου.

- - -

εχθές έβρεχε. τα σκυλιά γάβγιζαν παραπονεμένα.
δεν έβρισκαν το σπίτι τους την φωλιά τους.
τα νιώθω.

- - -

στην Κουρσάρα του Ντίνου. . .παίζει το μια θάλασσα Αγάπη και τις σωστές σφαίρες ( I JUST WANT YOU TO BE HAPPY/THAT'S MY ONLY LITTLE WISH). και ο Ντίνος χαμογελά και τρέχει. Με σπίρτο ανάβω το τσιγάρο. . .

- - -

στα γόνατα με το τελευταίο τσιγάρο

ο πουλημένος ο αναπτήρας δεν συνεργάζεται

να σου κάνω τράκα μια φωτιά

σαν αυτές που βάζεις
και οι Καρδιές λαμπάδα

στα στήθια σου με το τελευταίο τσιγάρο

το φίλτρο σαλιωμένο, μασημένο

τι ωραία μέρα,τι ωραία θέα, τι ωραία ιδέα

σαν αυτές που μαραγκοί
σημειώνουν με τα μολυβάκια
που βάζουν στο αυτί

(τα σύμβολα είναι μόνο για να συμβολίζουν και τίποτα άλλο. . .μίλα, κουνήσου, δώσε του να καταλάβει και δώσε για να καταλάβουν όλοι που το πας κρύβεσαι και εξατμίζεσαι σε αηδίες, το οξυγόνο είναι αλλού, μην πετάς μπουκάλια σε εκκλησίες, μην αυτοκτονήσεις - δεν συμφέρει από καμιά πλευρά, σταμάτα να σβήνεις πάνω σου τα τσιγάρα, μην βρίζεις τις γυναίκες, τα κάνουν όλα μόνες τους . . . γίνε άνθρωπος - μην περιμένεις κάποιον να κάτσει δίπλα σου για να νιώσεις άνθρωπος. . . μην περιμένεις δίκιο - το έχεις πει ΄΄ΟΧΙ ΑΧΡΗΣΤΟ ΔΙΚΙΟ ΟΤΑΝ ΜΙΛΩ΄΄...θυμάσαι για ποια το είπες;. . .δεν θυμάσαι. . .μην θυμάσαι, άκου τα βιολιά και ας μην παίζουν για ΄σενα. . .δέξου την κοροϊδία,είναι ενδιαφέρον. . .όταν σου πετάνε μπουκάλια μην τα αποφεύγεις. . .σε βαφτίζουν,όπως τα υπερωκεάνια. . . ΚΑΙ ΑΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΠΟΤΗΡΙ. . .)

τελικά
ο αναπτήρας
εδέησε
να ανάψει.

κέρασμα

η χρυσόσκονη πέφτει συνέχεια απο τα χέρια σου και γεμίζει τάφους
και οι τάφοι πεινασμένοι την καταπίνουν λαίμαργα

σαν αγάπη ή αναβράζων παυσίπονο

τα σκυλιά εχούν δεμένη μια σημαία στην ουρά τους

την κουνάνε πέρα δώθε όταν τα ταίζουν

ο πειρασμός που δεν αγγίζεται φωτίζει το μονοπάτι μας
φωνάζω ΄΄ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ ΞΕΡΟΥΝ. . .΄΄

με κοιτάς όπως ο διαβητικός την φρουκτόζη
ακίνδυνος και ιδανικός
όταν κοιμάμαι. . .

αυτοί που γράφουν
αυτοκτονούν με τρόπο, με στύλ
όπως αυτοί που καπνίζουν

καπνίζω

εσύ όχι. . .αγοράσες ένα πακέτο, απ΄ τα δικά μου τα χρυσά. . .

κέρνα με μια αυτοκτονία.

Vietnam Α.Ε.

ΣΤΟΝ ΟΡΘΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ

καθόμουν με τον βετεράνο στο ξύλινο δάπεδο. μου είχε βγει η Παναγία να στρώσω τα παρκέτα - 4 ώρες,στα γόνατα,σαν πουτάνα, σαν προσκυνητής. μόλις τελείωσα μπήκε φορτσάτος με μια χάρτινη σακούλα γεμάτη μπύρες. ''Κάτσε κάτω΄΄ μου είπε. Έκατσα πάνω στον κόπο μου. πήγε στο δίπλα δωμάτιο και έφερε καμιά δεκαριά βιβλία και τα πετούσε γύρω μου. το πιο κοντινό ήταν το Slaughterhouse-Five του Kurt Vonnegut.το πιο μακρινό Τα Απομνημονεύματα του Νίκολο Τσίβο και δίπλα του το Νεκρονομικόν του Abdul Alhazred. Έκατσε απέναντι μου, ανακούρκουδα και άνοιξε όλες τις μπύρες. . .

Άρχισε να μου μιλάει για το Βιετνάμ΄για μάχες, για ναπάλμ, για τα τσιγάρα που έριχναν στην ζούγκλα ώστε να τα ανάβουν οι Βιετκόνγκ και να τους εντοπίζουν, για πουτάνες τεφαρίκια με μπόνους σύφιλη,για το τι έκανε στην Αντεπίθεση του Χο-Τσι-Μινχ,για το πως ο Γιαννάκης πήρε το όπλο του,για την καλή του που του έγραφε συχνά, για το νεκροτάμπελο του που το αντάλλαξε με κάτι κορδόνια. Ωραία τα έλεγε. Βεβαία ήταν 22 χρονών και κάπως δεν κολλούσαν όλα αυτά, αλλά δεν έδωσα σημασία. Σηκώθηκε απότομα. ΄΄Πάω να πάρω Μπύρες΄΄.Όσο έλειπε κοίταξα το βιβλίο του Vonnegut. Είχε σημειώσει μια φράση εκεί μέσα.

So it goes.

Μπήκε μέσα με πολλές χάρτινες σακούλες

- Αγόρασα και σκυλοτροφή. . .για τα κομματόσκυλα.
- ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. . .
- Και κριθάρι για τους ψηφοφόρους.
- ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. . .

κυλούσε ωραία η νύχτα .μου έδειξε και κάτι χειρόγραφα από ένα δοκίμιο που γράφει τελευταία. τίτλος. ΄΄ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ και τριάντα τηλεοπτικές συνταγές. . .΄΄. Μου είπε ότι η Ανιψιά του, που είναι εφτά χρονών, τον ρώτησε γιατί οι Ναζί πάντα παίζουν τους κακούς στις ταινίες.΄Έλλειψη Φαντασίας των Σεναριογράφων,πιθανόν . .΄΄ της απάντησε ο 22χρόνος βετεράνος. Το κακό είναι μέσα μας και το αποβάλλουμε σιγά σιγά, είδος πνευματικής αφόδευσης - όπως και με το καλό, αλλά σ΄ αυτό ρεύεσαι του είπα.

συνεχίσαμε να μιλάμε.τότε μπήκε Εκείνη. Σταλινικιά. Απόλυτη δηλαδή. Με θύματα που την βλέπανε σαν Θεό. με τον Καλύτερο Ομοφυλόφιλο Φυλλοβόλο φίλο της.Χιτλερικό. με θύματα που δεν τον βλέπανε σαν Θεό. αλλά αυτά ήταν ταμπέλες χειροποίητες και πολλές φορές κατα παραγγελίαν.( αν έρχοταν και ένας εβραίος και ήμασταν σε μπάρ, θα ήταν το τέλειο ανέκδοτο). κάτσανε απέναντι μας. άρχισε να γδύνεται ενώ ο άλλος με γλυκοκοίταζε σαν μεζέ. του είπα ότι είμαι κνίτης και μου γύρισε την πλάτη ( πιάνει αυτό το κόλπο,τα έχουμε ξαναπεί). Εκείνη συνέχισε να γδύνεται. 'Άνοιξα το Βιβλίο του Vonnegut. Πώς ρέει η Φρίκη αν την σερβίρεις καλά. Κάτι σπουδαγμένα φρικιά ( από Πάντειο, από ΠΑ.ΜΑΚ,κτλπ) με στριφτά τσιγάρα και απόψεις περιμένανε το ξημέρωμα για να γυρίσουν σπίτι τους. Νοικοκυρεμένα,Μαστουρωμένα Αλκοολικά Βαμπίρ. Ο Θεός έχασε το στοίχημα, ο Διάολος μετρούσε κέρδη. Η ισοπαλία όμως φαινόταν από τα αποδυτήρια.

Ξημέρωσε. Όνειρο; Ήμουν και πάλι στα γόνατα. Έβαζα Παρκέτα. Κουβαλούσα Μπάζα. Υπάρχει πολύ Θάνατος. Δεν σας εύχομαι τίποτα γιατί οι ευχές μου δεν πιάνουν. Δεν θέλω να σας κοροϊδεύω. Το αφήνω σε άλλους. Αν Ακούσετε ένα Σ΄αγαπώ,μην γελάσετε, δώστε λίγη προσοχή, όσο πατάει ένα αμάξι μια γάτα και φεύγει με αδιαφορία ( κάποιοι κάνουν και όπισθεν ) και αποτελειώστε το γεύμα σας ή κοιμηθείτε ήσυχοι. Αν απεχθάνεστε τον Β΄ πληθυντικό, γραφτείτε σε κάποιο σύλλογο (π.χ. Φίλοι Καύσης Νεκρού ), αν όχι δείτε λίγο μέσα σας. Κάτι θα βρείτε. . .

A.

{όχι σκιές
όχι οδηγητές
όχι εραστές

μόνο φάλτσοι
ξυπόλητοι
σε ένα μονοπάτι
με τα κομμάτια
του Καθρέπτη σου}

Ο Ξένος

Παλιοζωὴ μᾶς ρήμαξες σ᾿ αὐτὴ τὴν κοινωνία
καὶ τὸ φτωχὸ κορίτσι μου κανεὶς δὲν θὰ τὸ πάρει
ὅσοι γνωρίζει τῆς πετᾶν: «πουτάνα μάνα ἔχεις»
κι αὐτὴ στὸ κλάμα ρίχνεται καὶ γὼ τοὺς δρόμους παίρνω

γιατὶ ἡ σκύλα ἡ μάνα της πῆγε στὴ Σαλονίκη
κι ἀπ᾿ τὰ καπνὰ ποὺ δούλευε τὸ ρίξε στὸ γαμήσι
πῆγε ἡ θυγατέρα μας νὰ τὴ φιλοξενήσει
κι ὁ νταβατζὴς ὁ φίλος της ρίχτηκε στὸ κορίτσι

Πῆγα καὶ ῾γὼ στὸ σπίτι της στοὺς Ἅγιους Ἀποστόλους
μήπως καὶ μεταμεληθεῖ νὰ τὴν παρακαλέσω
νὰ ξαναρθεῖ στὸ σπίτι μας στὴν ὄμορφή μας Ξάνθη
νὰ δεῖ καὶ τὸ ἐγγονάκι μας τοῦ γιοῦ μας τοῦ ἀλανιάρη

Χτυπῶ τὴν πόρτα καὶ πετριὲς ρίχνω στὸ παραθύρι
καὶ βγαίνει ἕνα λεβάντης νιὸς με δίκοπο μαχαίρι
τί ὀμορφιὰ ἦταν αὐτή, τί μυρωμένα χείλη,
μάτια γλαρὰ μὲς στὸ χασίς, σὰν ἔρωτες τοῦ Ἀπρίλη.

Τὸν ἀγαπάει σὰν τρελλὴ καὶ τοῦ τὰ στάζει ὅλα
κι ἐνῶ ῾μὲ μὲ θέλει νὰ ρθεῖ, πίσω του τρέχει πάντα
στὰ κέντρα καὶ στὰ καμπαρὲ στῆς νύχτας τὰ μεράκια
ποὺ σβήνουν πόνους καὶ χαρὲς καὶ τῆς ζωῆς τὰ δάκρυα.

Καὶ οἱ πολισμάνοι οἱ ἄτιμοι κι αὐτοὶ μαζί του εἶναι
γιατὶ εἶμαι ξένος καὶ φτωχὸς κι αὐτὸς γραικὸς καὶ ἀφέντης
γι᾿ αὐτὸ καὶ τ᾿ ἀποφάσισα, πάω στὴν Σαλονίκη
πού ῾ν᾿ πόλη γκράντε καὶ τρανή, ῾κεῖ νὰ χαθοῦμε ὅλοι.

Τὸ φίλο ποὺ ἀντάμωσα στοῦ παζαριοῦ τὸ χάνι
νὰ τὸν εὑρῶ νὰ σμίξουμε γιὰ κάνα ποτηράκι
νὰ φύγουν πίκρες καὶ καημοὶ τῆς ζήσης τὰ φαρμάκια
μὲ τὸ γλυκὸ μπουζούκι του σὰν παίζει τραγουδάκια.

Χειμερινοί Κολυμβητές

Θήβα

στην Θήβα - εκεί που μια αλκοολικιά είδε πόσο ζυγίζουν τα σάλια μου - ήμασταν καμιά 20ρια άτομα σε ένα θάλαμο. Ηπειρός-Μακεδονία-Κρήτη-Αθήνα και Στερεά με τα καθάρματα του Αγρινίου ( κάτι Αμπλαούμπλες είχαν στριμώξει έναν 1,40 συντοπίτη τους Αβαρκιώτης στο όνομα και τον τρομάζαν αλλά ο Καραμπάλιος απο την Ελασσόνα Λαρίσης καθάρισε. . . ). ήταν ωραία. Ανθυπολοχαγοί 20ρηδες και λίγο παραπάνω,έτοιμοι και να περιμένουν μετάθεσή. Ήταν ωραία. Στην Πρώτη Έξοδο μια Ανδρομάχη, της ρίχτηκα, με δέχτηκε με χαμόγελο, με κέρασε,την κέρασα - υπήρχαν κοινά συμφέροντα - την αποπλάνησα....-με αποπλάνησε σε ένα πάρκο της Θήβας - κοντά σε ένα άγαλμα του Πίνδαρου - την αποπλάνησα - κοντά σε μια πλατεία με Πακιστανούς και Σκουπίδια -ομορφιά........


Ανέβηκα τον Γολγοθά της Θήβας και τραγουδούσα τον Πρίγκηπα - και ο Καραμπάλιος με συνόδευε..........

όμορφα πράγματα. . . .

The Future

Give me back my broken night
my mirrored room, my secret life
it's lonely here,
there's no one left to torture
Give me absolute control
over every living soul
And lie beside me, baby,
that's an order!


Give me crack and anal sex
Take the only tree that's left
and stuff it up the hole
in your culture
Give me back the Berlin wall
give me Stalin and St Paul
I've seen the future, brother:
it is murder.


Things are going to slide, slide in all directions
Won't be nothing
Nothing you can measure anymore
The blizzard, the blizzard of the world
has crossed the threshold
and it has overturned
the order of the soul
When they said REPENT REPENT
I wonder what they meant
When they said REPENT REPENT
I wonder what they meant
When they said REPENT REPENT
I wonder what they meant.


You don't know me from the wind
you never will, you never did
I'm the little jew
who wrote the Bible
I've seen the nations rise and fall
I've heard their stories, heard them all
but love's the only engine of survival
Your servant here, he has been told
to say it clear, to say it cold:
It's over, it ain't going
any further
And now the wheels of heaven stop
you feel the devil's riding crop
Get ready for the future:
it is murder.


Things are going to slide ...


There'll be the breaking of the ancient
western code
Your private life will suddenly explode
There'll be phantoms
There'll be fires on the road
and the white man dancing
You'll see a woman
hanging upside down
her features covered by her fallen gown
and all the lousy little poets
coming round
tryin' to sound like Charlie Manson
and the white man dancin'.


Give me back the Berlin wall
Give me Stalin and St Paul
Give me Christ
or give me Hiroshima
Destroy another fetus now
We don't like children anyhow
I've seen the future, baby:
it is murder.


Things are going to slide ...

When they said REPENT REPENT. . .

Leonard Cohen


για αυτές τις δυο αμαρτωλές μέρες. . .
και για αύριο
(πολυτεχνίτες. . . .χα. . .και ερημοσπίτες)

Μην μου σαλιώνεις τα τσιγάρα

κάθε φορά που σε βλέπω είσαι πιο όμορφη. . .( ο αρραβώνας; δεν ξέρω ). . . το καρναβάλι,ο θίασος στο κεφάλι μου,θα δίνει πάντα παραστάσεις στο σπίτι σου. Ξέρεις να σερβίρεις, ξέρεις να διαλύεις. . . όπως τότε στην βιβλιοθήκη που μου έδειξες την ΄΄Αντιγόνη΄΄ του Σοφοκλή και μου φώναξες ΄΄Για ΄μένα το έγραψε. . .για μένα. . .΄΄. Αυτός την έχτισε ζωντανή σε τάφο και ησύχασε εσένα ποιος θα σε θάψει; σου απάντησα. . .με κοίταξες περίεργα και μου το πέταξες στα μούτρα. Μετά κατεβήκαμε στην παραλία. Θα πάρεις λίγες μπύρες;. . .Λίγες; - πήρα κάμποσες. όλες μέσα στην Θρυλική Firestone, εκεί που όλη η αγάπη μας χωρούσε ( τεκίλα. . .κρασί σαμιώτικο,σαν θεία κοινωνία, κίτρινα φύλλα,καπάκια, τσιγάρα τσαλακωμένα . .ο Φύλακας Ερειπίων. . .όλη μας η αγάπη). καθίσαμε με τους ερωτευμένους, σαν την μπύρα μες το γάλα. ήπιαμε τις μπύρες και βαρέθηκες. Να πετάξουμε τα κουτάκια σ΄ αυτούς και έδειξες τα ζευγαράκια. Άστους, σε λίγο θα πετάνε πέτρες, ή χειρότερα, Αλήθειες μεταξύ τους. Μου χαμογέλασες. Είσαι κακός και με χάϊδεψες τα γένια όπως οι παπάδες βλογάνε τα δικά τους. Τράβηξα μια γερή από το τσιγάρο σου. Το άρπαξες πίσω. Μην μου σαλιώνεις τα τσιγάρα,ρε. . . Άρχισε να βρέχει, άρχισες να βρίζεις και φύγαμε. Στο πάρκο λίγο πιο πάνω από την παραλία,έσπασε ένα κλαδί και έπεσε στον ώμο μου. Γέλασες. Έβρισα και συνέχισες να γελάς. Μπήκες σε ένα ταξί και τράβηξες κατά το Ιπποκράτειο.

Celine

- Σημειώστε! σημειώστε και πάλι! θα τα ξαναδιαβάσετε αργότερα όλα αυτά... πρέπει να ΄σαι περισσότερο απο λίγο νεκρός για να ΄σαι πραγματικά αστείος! Πρέπει να σ΄ έχουν κόψει.

παρμένο από ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ Υ
μετάφραση Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου

κακίες

αφού δεν μ΄ αγαπάς
αφού δεν το δείχνεις

τουλάχιστον πες μου το
Σ΄ Αγαπώ
τζάμπα είναι

δεν το άκουσα ποτέ
δεν είδα να το λένε

ούτε και το ένιωσα. . .

να πας να πεθάνεις
και κανείς μετά μια βδομάδα δεν θα σε θυμάται

και όμως

ζω.

ανέκδοτο να γελάνε οι αγέλαστοι
και οι τροφαντοί από χάδια.

χίλιες ώρες να μετρούν
και το παλούκι
που προσκυνούν
ας μην τους ελεήσει.

δεν θα αυτοκτονήσω απόψε

η τραγική ειρωνεία, η μουσική, ο πόνος ο σωματικός, τα λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ μα έγιναν στίχοι και συνθήματα στο κεφάλι. . . όλο το παράπονο εξατμισμένο - ανοίξε το παράθυρο να φύγει το γαμημένο. . .Όχι,όχι, δεν θα αυτοκτονήσω σήμερα, απόψε τα άστρα ασχημάτιστα - δεν υπάρχει παράταξη στην χαρά ( η τσέπη του παλτού είναι τρύπια...βολεύει...τρία μπουκάλια στην φόδρα κρυμμένα...αλλά να περπατάς προσεκτικά.... να μην ακούγεται το κλινκ κλινκ από τα μπουκάλια. . .).

η διάρκεια μας...το αίμα που χάθηκε σε αιμοπτύσεις και από πίσω...τα στιχάκια στις σερβιτόρες...μια βιογραφία που παρολίγον να ξεκινήσει από το τέλος. χωράει η καρδιά μου λίγα μίση ακόμα. χωράει και καθάρματα και λογικές γυναίκες. ας κάνουν παρέλαση, ο ενθουσιασμός τους θα τους εξαφανίσει. αλλά δεν θα υπάρχω. ο Τσίβο θα διαφυλάξει ένα κακιασμένο βρώμικο και άρρωστο αρχείο. Νίκο,να τους τα πετάξεις στα μούτρα. . . και όποιος στραβομουτσουνιάσει να πεις ΄΄Αγαπούσε. . .΄΄.δεν θα καταλάβουν.

November

No shadow
No stars
No moon
No cars
November

It only believes
In a pile of dead leaves
And a moon
That's the color of bone

No prayers for November
To linger longer
Stick your spoon in the wall
We'll slaughter them all

November has tied me
To an old dead tree
Get word to April
To rescue me
November's cold chain

Made of wet boots and rain
And shiny black ravens
On chimney smoke lanes
November seems odd
You're my firing squad
November

With my hair slicked back
With carrion shellac
With the blood from a pheasant
And the bone from a hare

Tied to the branches
Of a roebuck stag
Left to wave in the timber
Like a buck shot flag

Go away you rainsnout
Go away blow your brains out

November

Tom Waits