Vietnam Α.Ε.

ΣΤΟΝ ΟΡΘΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ

καθόμουν με τον βετεράνο στο ξύλινο δάπεδο. μου είχε βγει η Παναγία να στρώσω τα παρκέτα - 4 ώρες,στα γόνατα,σαν πουτάνα, σαν προσκυνητής. μόλις τελείωσα μπήκε φορτσάτος με μια χάρτινη σακούλα γεμάτη μπύρες. ''Κάτσε κάτω΄΄ μου είπε. Έκατσα πάνω στον κόπο μου. πήγε στο δίπλα δωμάτιο και έφερε καμιά δεκαριά βιβλία και τα πετούσε γύρω μου. το πιο κοντινό ήταν το Slaughterhouse-Five του Kurt Vonnegut.το πιο μακρινό Τα Απομνημονεύματα του Νίκολο Τσίβο και δίπλα του το Νεκρονομικόν του Abdul Alhazred. Έκατσε απέναντι μου, ανακούρκουδα και άνοιξε όλες τις μπύρες. . .

Άρχισε να μου μιλάει για το Βιετνάμ΄για μάχες, για ναπάλμ, για τα τσιγάρα που έριχναν στην ζούγκλα ώστε να τα ανάβουν οι Βιετκόνγκ και να τους εντοπίζουν, για πουτάνες τεφαρίκια με μπόνους σύφιλη,για το τι έκανε στην Αντεπίθεση του Χο-Τσι-Μινχ,για το πως ο Γιαννάκης πήρε το όπλο του,για την καλή του που του έγραφε συχνά, για το νεκροτάμπελο του που το αντάλλαξε με κάτι κορδόνια. Ωραία τα έλεγε. Βεβαία ήταν 22 χρονών και κάπως δεν κολλούσαν όλα αυτά, αλλά δεν έδωσα σημασία. Σηκώθηκε απότομα. ΄΄Πάω να πάρω Μπύρες΄΄.Όσο έλειπε κοίταξα το βιβλίο του Vonnegut. Είχε σημειώσει μια φράση εκεί μέσα.

So it goes.

Μπήκε μέσα με πολλές χάρτινες σακούλες

- Αγόρασα και σκυλοτροφή. . .για τα κομματόσκυλα.
- ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. . .
- Και κριθάρι για τους ψηφοφόρους.
- ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. . .

κυλούσε ωραία η νύχτα .μου έδειξε και κάτι χειρόγραφα από ένα δοκίμιο που γράφει τελευταία. τίτλος. ΄΄ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ και τριάντα τηλεοπτικές συνταγές. . .΄΄. Μου είπε ότι η Ανιψιά του, που είναι εφτά χρονών, τον ρώτησε γιατί οι Ναζί πάντα παίζουν τους κακούς στις ταινίες.΄Έλλειψη Φαντασίας των Σεναριογράφων,πιθανόν . .΄΄ της απάντησε ο 22χρόνος βετεράνος. Το κακό είναι μέσα μας και το αποβάλλουμε σιγά σιγά, είδος πνευματικής αφόδευσης - όπως και με το καλό, αλλά σ΄ αυτό ρεύεσαι του είπα.

συνεχίσαμε να μιλάμε.τότε μπήκε Εκείνη. Σταλινικιά. Απόλυτη δηλαδή. Με θύματα που την βλέπανε σαν Θεό. με τον Καλύτερο Ομοφυλόφιλο Φυλλοβόλο φίλο της.Χιτλερικό. με θύματα που δεν τον βλέπανε σαν Θεό. αλλά αυτά ήταν ταμπέλες χειροποίητες και πολλές φορές κατα παραγγελίαν.( αν έρχοταν και ένας εβραίος και ήμασταν σε μπάρ, θα ήταν το τέλειο ανέκδοτο). κάτσανε απέναντι μας. άρχισε να γδύνεται ενώ ο άλλος με γλυκοκοίταζε σαν μεζέ. του είπα ότι είμαι κνίτης και μου γύρισε την πλάτη ( πιάνει αυτό το κόλπο,τα έχουμε ξαναπεί). Εκείνη συνέχισε να γδύνεται. 'Άνοιξα το Βιβλίο του Vonnegut. Πώς ρέει η Φρίκη αν την σερβίρεις καλά. Κάτι σπουδαγμένα φρικιά ( από Πάντειο, από ΠΑ.ΜΑΚ,κτλπ) με στριφτά τσιγάρα και απόψεις περιμένανε το ξημέρωμα για να γυρίσουν σπίτι τους. Νοικοκυρεμένα,Μαστουρωμένα Αλκοολικά Βαμπίρ. Ο Θεός έχασε το στοίχημα, ο Διάολος μετρούσε κέρδη. Η ισοπαλία όμως φαινόταν από τα αποδυτήρια.

Ξημέρωσε. Όνειρο; Ήμουν και πάλι στα γόνατα. Έβαζα Παρκέτα. Κουβαλούσα Μπάζα. Υπάρχει πολύ Θάνατος. Δεν σας εύχομαι τίποτα γιατί οι ευχές μου δεν πιάνουν. Δεν θέλω να σας κοροϊδεύω. Το αφήνω σε άλλους. Αν Ακούσετε ένα Σ΄αγαπώ,μην γελάσετε, δώστε λίγη προσοχή, όσο πατάει ένα αμάξι μια γάτα και φεύγει με αδιαφορία ( κάποιοι κάνουν και όπισθεν ) και αποτελειώστε το γεύμα σας ή κοιμηθείτε ήσυχοι. Αν απεχθάνεστε τον Β΄ πληθυντικό, γραφτείτε σε κάποιο σύλλογο (π.χ. Φίλοι Καύσης Νεκρού ), αν όχι δείτε λίγο μέσα σας. Κάτι θα βρείτε. . .

A.

{όχι σκιές
όχι οδηγητές
όχι εραστές

μόνο φάλτσοι
ξυπόλητοι
σε ένα μονοπάτι
με τα κομμάτια
του Καθρέπτη σου}