Ένα καιρό και μια φορά - στον Κων. Chief

Με τρύπια φτερά
στις νύχτες σας κερδίζω ύψος
ανάμεσα σας
και χάνω τα λόγια μου
και εμένα
ωσότου ξημερώσει
και φίλοι σκληροί καρδιακοί
με βγάλουν από το σημάδι
πληρωμένο ρημάδι
και μου στρώσουν σε μια γωνιά να καώ.

οι φίλοι
που μόνο στα όνειρα είδανε χαΐρι
που στην καταστροφή τους δεν χάλασαν
χατήρι
δεν ξεχωρίζουν την βρισιά από την ευχή
όταν δακρύζω ανασταίνονται
και χαμογελάνε
καταργούν τις διαστάσεις
σέβονται τις αποστάσεις
με σιωπή θαύματα και άλλα κόλπα φτηνά
που άξιζαν
από ότι θυμάμαι
ένα καιρό και μια φορά.