Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

''Τη Pωμιοσύνη μην την κλαις...΄΄ είναι για γέλια...



ένα ποτήρι με χυμό πορτοκάλι και μια αβάσιμη υποψία βότκας - παγάκια πολλά - μέσα στο καπέλο μου μια λάμψη μια καρδιά κέρματα από μια παράσταση μια ζωή χαρισάμενη που δεν την δέχτηκε κάνεις ένα κελάηδημα στο δάσος που δεν άκουσε κανείς τι κελάηδημα ήταν
ένα αστείο που δεν γέλασε κάνεις τι αστείο ήταν.....

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

....ένα δάκρυ που δεν το σκούπισε κανείς, ωκεανός έγινε και μ' έπνιξε.