Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

Κατερίνα....



"Δεν θέλω να γίνω μελό, δεν πουλάω τα παιδικά μου χρόνια, ούτε τα πρόσφατα … Ελπίζω. Αν δεν ελπίζω εγώ, ποια θα ελπίζει; Είμαι μάχιμη. Ουαί και αλίμονο αν αυτό δεν είναι ναί στη ζωή … Έγραφα γιατί ήταν μια αναγκαιότητα για μένα. Μια κίνηση για να μην αυτοκτονήσω … Τώρα μου έχει περάσει. Δεν θέλω να αυτοκτονήσω, έχω φύγει από αυτό … Αισθάνομαι ανασφαλής γιατί βγαίνω και μιλάω χωρίς να έχω τίποτα, χωρίς να ανήκω πουθενά …Έχω ένα παράπονο… Άκου το. Ελεύθερος σκοπευτής ήταν ο Νικόλας Άσιμος. Τον δολοφόνησαν. Τον Παύλο Σιδηρόπουλο, το ίδιο. Η μόνη επιζώσα είμαι εγώ…”.

1 σχόλιο:

Γεφυριστές είπε...

Καλημέρα,
σκεφτόμουν τη σημερινή μέρα να την αφιερώσω στη μνήμη της Κ. Γώγου. Ήταν δύσκολο γιατι ήθελα να γράψω πολλά και έπρεπε να γράψω λίγα. Αυτό το έκανες εσύ με την καλύτερη δυνατή επιλογή.
Να ΄σαι καλά
Αλέκα