Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

Στον Κ.Κ.

Ελεγεία χαρας και Σάτιρες υπερηφάνιας (των άλλων)


σε ακούσα κάποτε να κλαίς
όχι απο ευτυχία ή λύπη
αλλά γιατί τα δέντρα και οι λάσπες
σε φθονούσαν που μιλούσες με τα άστρα
και όνειρα σκονισμένα
σκοτάδια και χαρτιά κιτρινισμένα
φύλαγες στο μπαούλο
γιατί η καρδιά σου δεν χωρούσε
κατι πέρα
απο τα ποίηματα σου.

αν και αυτό σε πληγώνει
θυμήσου
ότι αν η καρδιά τρυπήσει
κανένας στίχος
δεν μπορεί να την μπαλώσει

θυμήσου,θυμήσου
και μην κοιμηθείς
κάποιος απόψε
είναι ξύπνιος
και συζητάει με τα άστρα.

6 σχόλια:

pop-αρι είπε...

Εσύ τα γράφεις γενικά αυτά?Έχεις σίγουρα ταλέντο αν τα γράφεις.

Β.Σ. είπε...

Ναι pop-αρι,για κάθε τι διαβάζεις στο blog χωρίς να έχω απο κάτω το όνομα κάποιου δημιουργού - κάποιες φορές παραθέτω κάποιά απαοπάσματα κάποιον δημιουργών που με εκφράζουν ιδιαίτερα - η ευθύνη ανηκει σε μένα.Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.Μακάρι να ΄χεις δίκιο.

pop-αρι είπε...

Είμαι σίγουρος ότι έχω δίκιο...Μόνο μείνε σε αυτό το επίπεδο, δηλαδή μην μπλέξεις με δημοσιευσεις ,media κτλ γιατί θα φθαρεί αυτό που κάνεις.Φαντάζεσε ξέρω γω σε περιοδικό lifestyle να σου λένε.ρε.γράψε μου 5 σε δυο μέρες και μην γράφεις αυτό , γράψε το άλλο...Είναι όπως οι άλλες τέχνες.
Fuck Mainstream

Unknown είπε...

simfono,oti grafeis einai agno mono otan menei se sena,mono otan to douleueis k to allazeis gia sena gt auti einai i doulia s,na grafeis gia na dimiourgeis tis dikes s eikones k oxi tis eikones p zita na dei i p exei tin anagki na dei kapios allas gia ton opiondipote logo.sinexise.ksereis pos tha mai panta dipla s.m arese poly

Παναγιώτης Γιαννακού είπε...

den nomizo na fthari tipota ean to mirazese dimoievmeno ke me allo kosmo. isia isia tha se kani pio xaroumeno ke tha se epiveveosi oti ta pas kala ke tha s dosi tharos na sinexisis. alla opos ipe ke enas 'stin xora mou xirokrotoun ton poioiti mono otan aftoktonisi''

pop-αρι είπε...

Άστο αυτόι που έχουν τις τιμές και τα γαλώνια...Λέειη Sadahzinia ατο ακιάχτρο:απτον παράδεισό τους σου έδωσαν το τίποτα και κάτι...Αυτό τα λέει όλα,ο κόσμος αυτός είναι πολύ λίγο για να καταξιωθούν αυτοί που το αξίζουν και ο παράδεισος των ρεαλιστών είναι για τα λαμόγια...Ελπίζω να μιλάω με σαφήνια