μια αρρώστια μου τρώει το μυαλό
δεν με αφήνει
δεν με σέβεται όταν δεν πονάω
μια άσχημη μα πιστή ερωμένη
τα βράδια για λίγες στιγμές ανακούφισης
της λέω κάποιες όμορφες ιστορίες
που έχουν τέλος καλό και όλα είναι καλά.
( οι κακοί πάντα πεθαίνουν μόνοι και έρημοι
την κακή μητριά την ρίχνουν στο φούρνο
τον λύκο τον τρώνε τα πρόβατα).
εκείνη όμως μετά ζητά κι άλλα κι άλλα
....και εγώ δεν έχω τίποτα
μόνο κάποια σκουριασμένα από την βροχή λουλούδια
και ένα φτερό από τον Άγγελό μου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου