ΕΛΠΙΔΑ

όλα παν΄ κατά διαόλου
κάνενα νόημα,κάμια αχτίδα
όλες ευκαιρίες για πέταμα
και το μυαλό έτοιμο να εκραγεί.

μόνο χθές,
απρόσμενα
ο όργασμός της Α. της Β. της Φ. της Χ.
φωταγώγησε την πόλη
και τότε βρήκαμε την ελπίδα να μας περιμένει
στον απέναντι πεζοδρόμιο.

Nirvana

not much chance,
completely cut loose from
purpose,
he was a young man
riding a bus
through North Carolina
on the wat to somewhere
and it began to snow
and the bus stopped
at a little cafe
in the hills
and the passengers
entered.
he sat at the counter
with the others,
he ordered and the
food arived.
the meal was
particularly
good
and the
coffee.
the waitress was
unlike the women
he had
known.
she was unaffected,
there was a natural
humor which came
from her.
the fry cook said
crazy things.
the dishwasher.
in back,
laughed, a good
clean
pleasant
laugh.
the young man watched
the snow through the
windows.
he wanted to stay
in that cafe
forever.
the curious feeling
swam through him
that everything
was
beautiful
there,
that it would always
stay beautiful
there.
then the bus driver
told the passengers
that it was time
to board.
the young man
thought, I'll just sit
here, I'll just stay
here.
but then
he rose and followed
the others into the
bus.
he found his seat
and looked at the cafe
through the bus
window.
then the bus moved
off, down a curve,
downward, out of
the hills.
the young man
looked straight
foreward.
he heard the other
passengers
speaking
of other things,
or they were
reading
or
attempting to
sleep.
they had not
noticed
the
magic.
the young man
put his head to
one side,
closed his
eyes,
pretended to
sleep.
there was nothing
else to do-
just to listen to the
sound of the
engine,
the sound of the
tires
in the
snow.

Charles Bukowski

Jackson Pollock

"The Key" [1946]

The She-Wolf [1943]

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

περπατώ στο κέντρο της πόλης.

-Χριστιανόπουλος,Ασλάνογλου,Τραΐανός - αληθινά ψευδώνυμα της πόλης....

περπατώ στο κέντρο της πόλης
δρόμοι πνιγμένοι στα αμάξια
άνθρωποι που βουλιάζουν στα πεζοδρόμια
λίγα δεντράκια γνέφουν βοήθεια
η μόλυνση διαμαρτύρεται αγανακτισμένη
αδέσποτα σκυλιά να γυρίζουν
να γερνάνε
κάθε νύχτα
φώτα
κάθε νύχτα
ψεύτικα φώτα

και το κέντρο της πόλης ανύπαρκτο

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

ζέστη. ζευγάρια αγαπημένα, ερωτευμένα , καβαλημένα με την συνοδεία του κύματος,πάνω στη καυτή αμμουδιά (προσοχή στα πονηρά χαλίκια)...

παρέες ανέκφραστες,αμήχανες και οι κουβέντες τους τυπικές σαν ληγμένοι λογαριασμοί

και ΄γώ θα μετράω μπουκάλια σαν άστρα

και ακούω μουσικές και βογγητά υπεραστρικά



και λέω:



τι γυρεύω εγώ σ΄ αυτούς τους τόπους,

να σακατεύομαι ανάμεσα σε τέρατα,ιδέες και ανθρώπους

να γελώ με αυτό το οργανωμένο χάλι

που περπατά και με κοιτά σε κάποια λεία επιφάνεια

που επιζητά την ύστατη ανοχή



και σκάβει

και σκάβει

μέχρι να βρει που έθαψε το μυαλό του



και σκαλίζει

και μουρμουρίζει



και όλα είναι παράξενα

και τίποτα δεν τον γεμίζει

μόνο τα δυο τρία λεπτά πριν κοιμηθεί

τα δύο τρία λεπτά αφού πληρώσει

την κοπέλα με την παράξενη προφορά

στην γλώσσα του σώματος

και αφεθεί.....



και το ξέρει

πως νόημα δεν βγαίνει από αυτή την κατάσταση

ούτε κάτι καλό

μόνο πόνος

( μα και πότε ο πόνος έλειπε από το πρόγραμμα; )



το ξέρω.




πέριμενω τα θυμωμένα χαράματα να με επαναφέρουν στην τάξη

ΣΥΓΝΩΜΗ ΟΣΕΣ ΛΟΓΩ ΔΙΣΤΑΓΜΟΥ ΜΕΙΝΑΤΕ ΚΥΡΙΕΣ

ΣΥΓΝΩΜΗ ΟΣΟΙ ΑΠΟΜΕΙΝΑΤΕ ΚΥΡΙΟΙ....

..........

Θα ξαπλωθώ, τα μάτια μου θα κλείσω,
και ο ίδιος θα γελώ καθώς ποτέ μου.
«Καληνύχτα, το φώς χαιρέτισε μου»
θα πώ στον τελευταίο που θα αντικρίσω

τα επιστρεφόμενα δώρα της νύχτας

στα σώματα ταιριάζουν οι κραυγές
οι ψίθυροι στα φιλιά
και όλα αυτά
της νύχτας τα δώρα

You Can Never Hold Back Spring

You can never hold back spring
You can be sure that I will never
Stop believing
The blushing rose will climb
Spring ahead or fall behind
Winter dreams the same dream
Every time

You can never hold back spring
Even though you've lost your way
The world keeps dreaming of spring


So close your eyes
Open you heart
To one who's dreaming of you
You can never hold back spring
Baby

Remember everything that spring
Can bring
You can never hold back spring

TOM WAITS-KATHLEEN BRENNAN

Ποτρέτα καρφωμένα πάνω μου

Δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους
νιώθω και εγώ άνθρωπος
ή κάτι καλύτερο απο ότι είμαι
ή θέλω να είμαι

ΣΤΑΥΡΟΣ

ρετσίνα χρυσή

και ο φίλος μου

νεύρο που όταν ησυχάζει

γίνεται ουρανός μεθυσμένος

τσιγάρο προνομιακό στριφτό

ατσούμπαλη γιορτή

σε ένα άδειο μαγαζί

με είσοδο ελεύθερη

και τον μαγαζάτορα

να κερνάει

να βλαστημάει

τον έρωτα του

---------

ΕΛΕΝΑ

μικροκαμωμένο ανάθεμα

φαντασία και μούρη ανένταχτη

από λογικες,παράνοιες και υπερδυνάμεις

σαν την μοναξιά

παιχνίδι

συγκίνηση πάνω από χαρτιά

στίχους,στόχους

αισθήματα

ανησυχίες

και κάποια αόρατα σκοτωμένα πρέπει

----------------

ΝΤΙΝΟ

σου είχα πει

ότι στην φιλία

δεν χωράνε επίθετα

μεγάλη,μικρή,αληθινή,κάλπικη

και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες

εσύ δεν χρειάστηκες να πεις

τίποτα

αλλά τόσο συγκεκριμένο τίποτα

που ήταν σαν να άκουσα

ένα γεμάτο συμφωνώ

και η καρδιά μου

έγινε βάζο με λουλούδια

----------

ΝΙΚΟΣ Β.

σκοτάδι

ένας σκουριασμένος θερμοσίφωνας

υγρασία

παυσίπονα

άγχος

ένας λούτρινος διανοούμενος

στο λουτρό μιας παράξενης γνώσης

( ή καλύτερα μιας παραστατικής άγνοιας )

και εγώ συγκινημένος

να του κάνω πάσα αλχημείες

άνεργες ειρωνείες

μπάσα επιφωνήματα

τσιγάρα

και ένα ταπεινό (άντε δυο)

πιάτα φαΐ

----------

ΤΑΣΟΣ

μετράω αριθμούς

μετράω λέξεις

μετράω κατάρες

μετράω αρρώστιες

μετράω νύχτες

αλλά όσο ηλίθιο

και χρονοβόρο μοιάζει αυτό

ο φίλος μου με παίρνει στα σοβαρά

και με υπολογίζει

--------------------

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

βάλε να πιώ

όχι για να θυμηθώ

ή για να ξεχάσω

( μια μυθική δικαιολογία )

αλλά για να γίνω ιδανικός

ερωτευμένος

χάλι για να σκουπίσεις κάποιες επιθυμίες

που σκάλωσαν στα πόδια σου

-----------------------

ΚΑΤΕΡΙΝΑ

χορός

( ένα καλά υπολογισμένο χάος κινήσεων )

χωρίς κανένα φτιασίδι

χωρίς καμιά υπερβολή ή έλλειψη

κοκκινοβαμμένη αρμονία

μια αλήθεια να χορεύει δηλαδή

απο τους τοίχους δραπετεύει το χρώμα
απο το σώμα μια ψυχή

σε αυτό το σπίτι κανείς δεν χαίρεται
για αυτό το σώμα κανείς δεν θρηνεί


(καρδιά κακομεταχειρισμένη απόψε κάνε κατι για να με ξεχάσεις.ονειρέψου οτι σε κάποιον άλλον χτυπάς με ένα γλυκό μελωδικό ρυθμό.ονειρέψου οτι δυο λευκά χέρια σε κρατάνε,σε κοιτάζουν και σε φιλούν..... ονειρέψου για να υπάρξεις,για να σωθείς. έχεις καιρό
σε μένα είσαι θα είσαι σαν ξεκουρδιστη ωρολογιακή βόμβα. ακίνδυνη μέχρι να μάθω τον συνδυασμό.)

---------

σήμερα θα κατέβω στην πόλη να πιω ένα κρασί.
η θάλασσα όπως πάντα θα είναι εκεί.

ταξίδι.

διαδρομή (χιλιόμετρα μουσικής).

κοίτα τον κύριο,μικρή μου. κοίτα τον πως μαραίνεται. δεν είναι για γέλια;

-----

BACK TO BLACK and...... I'm Big in Japan

ΦΙΛΟΙ

για τους φίλους όλα κερασμένα

για τους φίλους όλα πληρωμένα

έτσι κι αλλιώς τους ανήκουν.

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΤΖΟΚΟΝΤΑ

Σε μια παρέλαση στη Νέα Υόρκη, με μουσικές, με χρώματα και με πλημμυρισμένη από κόσμο την 5η Λεωφόρο, βρισκόμουν μια Κυριακή απόγευμα το φθινόπωρο του 1963 όταν συνάντησα μια γυναικούλα να περπατάει μοναχή με μιαν απελπισμένη αδιαφορία για ότι συνέβαινε γύρω της χωρίς κανείς να την προσέχει, χωρίς κανέναν να προσέχει, μόνη, έρημη μες στο άγνωστο πλήθος, που την σκουντούσε, την προσπερνούσε ανυποψίαστο, εχθρικό, αφήνοντας την να πνίγει μες στη βαθιά πλημμύρα της λεωφόρου, μέσα στη θάλασσα που ακολουθούσε, μέσα στ' αγέρι που άρχισε να φυσά.
Έμεινα στυλωμένος, ο μόνος που την πρόσεξε, κι έκαμα να την πάρω από πίσω, να την ακολουθήσω και πλησιάζοντας την να της μιλήσω, χωρίς να ξέρων τι να της πω, μα ίσαμε ν' αποφασίσω, την έχασα από τα μάτια μου.
Έτρεξα λίγο μπρος, ανασηκώθηκα στα πόδια μου για να την ξεχωρίσω, μα η μεγάλη μαύρη θάλασσα του κόσμου την είχε καταπιεί. Μέσα μου κάτι σκίρτησε οδυνηρά.
Χωρίς να καταλάβω, είχα σταθεί έξω από το βιβλιοπωλείο του Ριτζιόλλι και στη βιτρίνα του, απέναντί μου ακριβώς, βρισκόταν ένα βιβλίο για τον Ντα Βίντσι με την Τζοκόντα στο εξώφυλλο του να μου χαμογελά απίθανα αινιγματική, αυτόματα μεγεθυμένη, όσο η γυναίκα που χάθηκε στο δρόμο.
Δεν ξέρω γιατί όλ' αυτά μπερδεύτηκαν περίεργα μέσα μου, μαζί μ' ένα εξαίσιο θέμα του Βιβάλντι που είχα ακούσει πριν από λίγες μέρες και που εξακολουθούσε να επανέρχεται τυραννικά στη μνήμη μου.
Τα δέκα αυτά τραγούδια γράφτηκαν μ' ένα συγκερασμό απελπισίας και αναμνήσεων.
Το θέμα είναι η γυναίκα έρημη μες στην μεγάλη πόλη. Το κάθε τραγούδι είναι κι ένας μονόλογος της, κι όλα μαζί συνθέτουν την ιστορία της. Μια ιστορία σύγχρονη και παλιά μαζί.

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΙΣ από σημείωμα στην έκδοση του δίσκου.

Μια θάλασσα αγάπη

ζωή και πάλι. ρούχα τριμμένα στο πάτωμα και τα χαλιά χορτάτα από στάχτες και αποτσίγαρα.

Στον Α. και την Μ.

αλλά και στο καθένα που

βρήκε το ταίρι του

ένας λεκές.αίμα.οχι δεν είναι αίμα, είναι ο ιδρώτας, είναι τα κομμάτια του πάθους, η γενναιοδωρία της φύσης σε αυτή την ερωτική πάλη, σε αυτό τον αναβληθέντα μαρασμό, σε αυτή τη γιορτή που δεν ξεχωρίζουν τα σώματα,σε αυτή την θάλασσα του έρωτα που δεν νοιάζει κανένα αν θα πνιγεί, γιατι δεν θα πάει στον πάτο μόνος αλλα μέσα σε κάποια αγκαλιά σκεπασμένη απο τα δάκρυα,τον ιδρώτα,τα λόγια τα παράξενα τα λίγα,τα χαμόγελα τα ανίκητα σε κάθε άρνηση ή θυσία. Τυλιγμένη από τα άγρια φύκια της ζήλιας που καίγονται με ένα φιλί.

κανείς δεν θα τους ξεχωρίσει δίπλα σε αυτά τα χρυσά κοχύλια που είναι κολλημένα αιώνες στους βράχους. Μένουν εκεί παρόλες τις καταιγίδες και τις θεομηνίες που τους βασανίζουν.όμως ξέρουν πως καταιγίδες και θεομηνίες πάντα θα υπάρχουν.και αν όλοι οι βράχοι χαθούν και η θάλασσα εξατμιστεί,εκείνοι θα παραμείνουν εκέι.δεμένοι όχι με δεσμά προδομένα απο αντικλέιδια και αχρείους διαρρήκτες. αλλά δεμένοι στις σάρκες τους. δεμένοι στις ψυχές τους. δεμένοι με μια και μόνο ματιά.και θα λάμπουν απο αγάπη.

Δικαίωση

μην στεναχωριέσαι
και άσε κάτω το σκοινί

μετά από ΄κείνο το φιλί το πληρωμένο
κατρακυλώντας
πέρασες και εσύ το δικό σου Γολγοθά

μην ντρέπεσαι
μην ντρέπεσαι καθόλου


και ας σε βρίζουμε
και ας σε καίμε


όλοι για τριάντα αργύρια παλεύουμε

Τα Βέλη

Ένα κορίτσι σ΄ ένα κήπο
Δυο γυναίκες σε μια γλάστρα
Τρία κορίτσια στην καρδιά μου
Άνευ ορίων άνευ όρων .

Μια παλάμη σ ένα τζάμι
Μια παλάμη σ ένα στήθος
Ένα κουμπί που ξεκουμπώνεται
Ένα βυζί που αποκαλύπτεται
Ενώ ο τοξότης με τα βέλη
Λάμπει ψηλά στον ουρανό
Άνευ ορίων άνευ όρων .

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ

ζωή. μαύρα τρύπια ρούχα. φωνές το πρωί. το πρωινό ξύπνημα.
115 κιλά γεμάτα ειρωνία.ποιός θα 'χει το κουράγιο να τα αντέξει;

λευκές σελίδες,βιβλίο ανοιχτό........

λίγοι στίχοι,λίγοι φίλοι, όλα λίγα και όμως όλα τόσο ταιριαστά.

---κάποτε πιωμένη είχες πει ότι η ομορφιά είναι θέμα χαρακτήρα-----

ξέρω να συμμαζεύω τον εαυτό σε στιγμές που μια βαθύτερη ανάγκη με τρώει να μην τα παρατήσω. να συγκρατήσω πράγματα,να υπομένω καταστάσεις χωρίς κάποιo γελοίο μονόλογο.

αλλά ως πότε;

----

την πρώτη φορά που διάβασα Καρυωτάκη μαγεύτηκα είπα εδώ υπάρχει κάτι σημαντικό. ακόμα και σήμερα (5 χρόνια μετά) ψιθυρίζω κάποιους στίχους του. στην πορεία γνώρισα κι άλλους ποιητές ΄ Σαχτούρης,Εμπειρίκος,Γώγου,Τραΐανός και κάποιους άλλους,η πρώτη αγάπη όμως έμεινε αναλλοίωτη παρόλες τις αηδίες που γράφονταν και γράφονται για την αυτοκτονία του.

----

οι πόνοι πια είναι λιγότεροι. έχω καιρό να πιω ( με το ''πιω' εννοώ να μεθύσω ).όταν πίνω φοβάμαι να βγω στα μπαλκόνια.σκέπτομαι τον ΗΛΙΑ ΛΑΓΙΟ.με ανακαλύπτω κάθε μερα.
πριν λίγες μέρες αγόρασα την τελευταία ποιητική συλλογή του ΣΑΧΤΟΥΡΗ.ΑΝΑΠΟΔΑ ΓΥΡΙΣΑΝ ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ.ο Σαχτούρης πιστεύω είναι μια ποιητική ιδιοφυΐα,ανώτερη του Ελύτη. ένα πονεμένος καθαρά εικονοπλάστης.ήδη το αίμα απο τις δικές του πληγές αλλά και από τις πληγές του τόπου του στάζει απο τα γραπτά του.

Κάποτε τον ρώτησαν σε μια συνέντευξη ποιος είναι τελικά ο τρελός λαγός.
απάντησε χαμογελώντας:

-Εγώ.


---------

όλα αναποδογυρίζουν απόψε.

------

κάποια με ρώτησε κάποτε γιατί γράφω. δεν απάντησα άμέσως. κρατούσα μια μπύρα εκείνη τη στιγμή .της την έδειξα και είπα

-Για τον ίδιο λόγο που πίνω....Επειδή μ΄ αρέσει.

Μια άλλη κοπέλα μου είχε πει τον να γράφεις ειναι σαν να εκφράζεις τον πόνο σου,συνεπώς λυτρώνεσαι απ΄ αυτόν. Της είπα είναι έκφραση όχι λύτρωση.Η λύτρωση δεν έρχεται με το γράψιμο αλλα ξεπερνώντας καποιές σκέψεις που μας τρώνε.Με όποιο κόστος.το κέρδος θα ναι μεγαλύτερο.Δεν συμφωνήσαμε.

--------
μοναξιά αγριέμενη και τρέλα προνομιακή

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ

.

καληνύχτα.

--------

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗ.


Υ.Σ. ΒΙΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ.ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ.ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΝΑ ΕΞΑΠΛΩΝΩΝΤΑΙ.ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ.

Θα 'ρθει Μια Μέρα

Θα 'ρθει μια μέρα που δε θα 'χουμε πια τι να πούμε
Θα καθόμαστε απέναντι και θα κοιταζόμαστε στα μάτια
Η σιωπή μου θα λέει: Πόσο είσαι όμορφη, μα δε
βρίσκω άλλο τρόπο να στο πώ
Θα ταξιδέψουμε κάπου, έτσι από ανία ή για να
πούμε πως κι εμείς ταξιδέψαμε.

Ο κόσμος ψάχνει σ' ολη του τη ζωή να βρεί τουλάχιστο
τον έρωτα, μα δεν βρίσκει τίποτα.
Σκέφτομαι συχνά πως η ζωή μας είναι τόσο μικρή
που δεν αξίζει καν να την αρχίσει κανείς.
Απ' την Αθήνα θα πάω στο Μοντεβίδεο ίσως και
στη Σαγκάη, είναι κάτι κι αυτό δε μπορείς
να το αμφισβητήσεις.

Kαπνίσαμε -θυμήσου- ατέλειωτα τσιγάρα
συζητώντας ένα βράδυ
-ξεχνώ πάνω σε τι- κι είναι κρίμα γιατί ήταν τόσο
μα τόσο ενδιαφέρον.

Μια μέρα, ας ήτανε, να φύγω μακριά σου αλλά κι
εκεί θα 'ρθεις και θα με ζητήσεις
Δε μπορεί, Θέ μου, να φύγει κανείς μοναχός του.

ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

υπόσχεση

Ντύσου απόψε χαρά
Ντύσου απόψε ελπίδα
Θα σκοτώσω εγώ την μοναξιά
Θα γδάρω την μαυρίλα.

Για να της κλέψω χρώμα
Θα ξελογιάζω τη σελήνη
Κι αν όλα χαθούν ακόμα
Το χαμόγελο να κρατάς στα χείλη.

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ

Ξεφτιλισμένες Πανελλαδικές......Δεν περισσεύει λιγο μαύρο μέσα μου να σας εξαφανίσω.... -


ΜΕΡΑ 1η - ΕΚΘΕΣΗ - H ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ.ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ ΜΙΑΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ.

ΜΕΡΑ 2η - ΒΙΟΛΟΓΙΑ - Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ ΜΙΑΣ ΟΜΟΡΦΗΣ ΖΩΗΣ ΣΕ ΜΑΤΑΙΟ ΚΟΣΜΟ.

ΜΕΡΑ 3η -ΝΕΟΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - ΖΩΝΤΑΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΑΠΟ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΤΑΠΕΙΝΕΣ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΕΙΣ

ΜΕΡΑ 4η -ΙΣΤΟΡΙΑ - ΥΠΕΝΘΥΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΚΟΝΙΣΜΕΝΗΣ ΔΟΞΑΣ ΚΑΙ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΠΑΓΑΛΙΑΣ

Καρκίνος του παχέος εντέρου

Η πιθανότητα καρκίνου
σε κάθε ένα από τα τμήματα
του παχέος εντέρου.

Το 60% εμφανίζεται μέχρι βάθος
35 εκ από τον πρωκτό και
μπορεί εύκολα να ελεγχθεί.

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ένας από τους συχνότερους στον άνθρωπο. Αρχικά προκαλεί μόνο ανεπαίσθητα ή και καθόλου συμπτώματα. Με την πάροδο του χρόνου προκαλούνται μικροπονάκια, φουσκώματα, μικροαιμορραγίες που σπάνια είναι έντονες, καθώς και βλέννες στα κόπρανα.

Γενικά μπορεί κανείς να παρατηρήσει κάποια αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου του. Αργότερα παρουσιάζεται αδυναμία, απώλεια βάρους και εύκολη κούραση.
Συχνά ο καρκίνος του δεξιού τμήματος του παχέος εντέρου (τυφλό, ανιόν) το οποίο έχει μεγάλη διάμετρο και συνεπώς δεν φράζει ακόμα κι από μεγάλο όγκο, διαγιγνώσκεται επειδή βρέθηκε σιδηροπενική αναιμία σε κάποια εξέταση αίματος και συστήθηκε κολονοσκόπηση στον ασθενή.

Σπανιότερα προκαλεί αιμορραγία χρώματος σκούρου μελιτζανί ή μαύρου.

Αντίθετα ο καρκίνος του αριστερού τμήματος (κατιόν, σιγμοειδές) το οποίο έχει μικρή διάμετρο και φράζει εύκολα, εκδηλώνεται συχνότερα με συμπτώματα ειλεού, χωρίς να λείπει και η αναιμία. Στην εικόνα φαίνεται η πιθανότητα καρκίνου σε κάθε ένα από τα τμήματα του παχέος εντέρου. Το 60% εμφανίζεται μέχρι βάθος 35 εκ από τον πρωκτό και μπορεί εύκολα να ελεγχθεί με κολονοσκόπηση ή ορθοσιγμοειδοσκόπηση. Όταν η εξέταση αυτή γίνεται σωστά, δηλ. με ενδοφλέβια χορήγηση ειδικού φαρμάκου, δεν πονάει. Βρείτε έναν καλό γιατρό-ενδοσκόπο.

• Η χορήγηση σκευασμάτων σιδήρου σε ασθενή με σιδηροπενική αναιμία χωρίς να γίνει κολονοσκόπηση είναι κλασικό σφάλμα.

• Κάθε άνθρωπος που αναφέρει απώλεια αίματος με τις κενώσεις, ακόμα κι αν έχει αιμορροΐδες, πρέπει να κάνει κολονοσκόπηση.

Η ανεύρεση καρκίνου στο παχύ έντερο απαιτεί επέμβαση (κολεκτομή) εκτός κι αν υπάρχουν ήδη μεταστάσεις.Η επέμβαση που γίνεται ονομάζεται ανάλογα με το ποίο τμήμα του εντέρου έχει τον καρκίνο. Αριστερή κολεκτομή για καρκίνο του κατιόντος κόλου, δεξιά κολεκτομή για καρκίνο του ανιόντος ή του τυφλού, εγκαρσιεκτομή για καρκίνο του εγκαρσίου. Σε περιπτώσεις μεταστάσεων, που εμφανίζονται συνήθως στο ήπαρ (συκώτι) αλλά και αλλού, ριζική επέμβαση δικαιολογείται μόνο σε οξεία περιτονίτιδα λόγω διάτρησης του εντέρου από τον καρκίνο, ή σε περιτονίτιδα από ειλεό. Όπως και σε κάθε μορφή καρκίνου, έτσι κι εδώ η μη ανεύρεση μεταστάσεων στις αξονικές τομογραφίες και τα σπινθηρογραφήματα, δεν σημαίνει υποχρεωτικά πως δεν υπάρχουν. Μπορεί απλώς να είναι πολύ μικρές και να μην φαίνονται ακόμα. Έτσι εξηγείται γιατί μερικοί ασθενείς εμφανίζουν μεταστάσεις χρόνια μετά την επέμβαση κι ενώ μέχρι τότε όλοι ήσαν αισιόδοξοι.

• Ο έλεγχος για πιθανές μεταστάσεις πρέπει να προηγείται κάθε επεμβάσεως για καρκίνο γιατί μπορεί να την καταστήσει περιττή ή πολύ απλούστερη.

Μία σχολαστική κολεκτομή έχει πιθανότητες να γιατρέψει τον άρρωστο από τον καρκίνο αρκεί να μην υπάρχουν μεταστάσεις, να αφαιρεθεί σωστά τμήμα του εντέρου κι από τις δύο μεριές του όγκου μαζί με όλο το τμήμα του μεσοκόλου (του μέρους που περιέχει τα αγγεία και τους λεμφαδένες του εντέρου) και να γίνει μια καλή αναστόμωση. Σε όλες τις περιπτώσεις καρκίνου, τα τμήματα του εντέρου που απομένουν μετά την κολεκτομή ενώνονται και αποκαθίσταται πάλι η συνέχεια του εντερικού σωλήνα (αναστόμωση).

Εξαιρούνται οι περιπτώσεις διάτρησης και ειλεού, όπου λόγω φλεγμονής απαιτείται συνήθως να γίνει προσωρινή κολοστομία και μετά από λίγους μήνες με νέα επέμβαση, η αναστόμωση του εντέρου, αν η κατάσταση του ασθενούς το επιτρέπει. Κολοστομία ονομάζεται η εξωτερίκευση του παχέος εντέρου στο κοιλιακό τοίχωμα. Τότε ο ασθενής δεν ενεργείται κανονικά, αλλά σε σακουλάκι κολλημένο στο δέρμα της κοιλιάς του.

Αν ο καρκίνος του παχέος εντέρου βρίσκεται πολύ χαμηλά στο ορθό, σε σημείο που να απέχει λιγότερο από 6 εκατοστά από τον πρωκτό (πιάνεται τότε και με το δάχτυλο), συνήθως απαιτείται μαζί με την αφαίρεση του πάσχοντος τμήματος του εντέρου και αφαίρεση όλου του σφιγκτηριακού μηχανισμού του πρωκτού και τότε γίνεται μόνιμη κολοστομία. Η επέμβαση αυτή λέγεται κοιλιοπερινεϊκή εκτομή του ορθού γιατί περιλαμβάνει τομή και από την κοιλία και από το περίνεο, δηλαδή γύρω από τον πρωκτό.

• Αποφύγετε τη λαπαροσκοπική κολεκτομή που δεν μπορεί να είναι ριζική και κατά συνέπεια εμφανίζεται συχνότατα υποτροπή της νόσου.

• Αποφύγετε την τοποθέτηση καθετήρων για χορήγηση φαρμάκων στο ήπαρ ετοιμοθάνατων ασθενών με ηπατικές

Κίρρωση του ήπατος

Τι είναι η κίρρωση του ήπατος;
Η κίρρωση είναι μία χρόνια πάθηση του ήπατος, η οποία προκαλεί εκτεταμένη καταστροφή του ηπατικού ιστού και σταδιακά διαταραχές στη λειτουργία του οργάνου. Λόγω αυτών των διαταραχών, σταδιακά προσβάλλονται και άλλα όργανα του οργανισμού.

Πώς προσβάλλεται κάποιος από κίρρωση;
Υπάρχουν πολλές ασθένειες και καταστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε κίρρωση του ήπατος. Το κυριότερο αίτιο είναι η υπερβολική χρήση αλκοόλ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλα αίτια περιλαμβάνουν λοίμωξη του ήπατος από κάποιον ιό, και κυρίως την ηπατίτιδα Β και C - ενώ η ηπατίτιδα Α δεν οδηγεί σε κίρρωση-, καθώς και διαταραχές της χοληδόχου κύστης και των μικρών σωλήνων που διακινούν τη χολή. Σπανιότερα αίτια αποτελούν νοσήματα που αφορούν στο μεταβολισμό του σιδήρου ή του χαλκού.

Ποιες επιπλοκές μπορεί να έχει η κίρρωση στον οργανισμό;
Το ήπαρ αποτελεί το βιοχημικό εργαστήριο του οργανισμού και κατέχει κεντρικό ρόλο στη σύνθεση ή την αποδόμηση χημικών ουσιών αλλά και στην κυκλοφορία του αίματος. Η κίρρωση, καταστρέφοντας τη δομή και τη λειτουργική του αποστολή, προκαλεί παρενέργειες σε πολλές λειτουργίες του οργανισμού. Έτσι πολλές φορές προκαλούνται νευρολογικά προβλήματα, συγκέντρωση υγρού στην περιοχή της κοιλιάς (ασκίτης), καθώς και διαταραχές της πηκτικότητας του αίματος. Δεν είναι σπάνιες οι φορές που παρατηρείται αιμορραγία από βλάβες των φλεβών του οισοφάγου λόγω της κίρρωσης, η οποία μάλιστα μπορεί να απειλήσει τη ζωή.

Ποιοι είναι οι καλύτεροι τρόποι για να αντιμετωπιστεί η κίρρωση;
Είναι πολύ σημαντικό να διακόπτεται αμέσως η χρήση αλκοόλ, στην περίπτωση βέβαια που αυτό έχει προκαλέσει τη νόσο. Πάντα πρέπει να ακολουθείται δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και βιταμίνες, ενώ ο ασθενής πρέπει να ξεκουράζεται όσο το δυνατόν περισσότερο.

ΒΑΛΤΕ ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ

Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα
πέταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα.
Μα τάχα εμείς παντοτινά τ' άφθαστα θα ζητούμε;
Βάλτε να πιούμε.

Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει
τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι
μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;
Βάλτε να πιούμε.

Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει
Ελάτε οι ταξιδιάριδες να πιούμε συναγμένοι
στο περιγιάλι το φαιδρό κι ας γλεντοτραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε.

Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει
κι όποιος στ' αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ' αφήσει
τ' αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε
Βάλτε να πιούμε.

Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει
πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει
σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε
Βάλτε να πιούμε.

Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα
Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα
καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε.

Ακουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη
μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη
μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε
Βάλτε να πιούμε.

Μουσική: Διάφανα Κρίνα, Στίχοι: Κ. Καρθαίος

Good bills,good dogs - Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς σκύλους.

Περπατώντας αργά στην προκυμαία,
"υπάρχω;" λες, κι ύστερα: "δεν υπάρχεις!"
Κ.Γ.Καρυωτάκης - Πρέβεζα




δεν πιστεύω οτι οι ανθρωποι αλλάζουν.δεν είναι λάθη να διορθωθούν,βρωμιά να καθαριστεί.δεν είναι τίποτα απο όλα αυτα.απλώς περιμένουν την σειρά τους να κάνουν το κομμάτι τους,να πούν τα λόγια που τους αντιστοιχούν σε συνομιλητές που με καρτερικότητα θα τους ακούν.όλα όμως εξαρτιόνται απο τον υποβολέα μέσα στο κεφάλι.εκείνος τα καθορίζει όλα.εκείνος μοιράζει τους ρόλους,εκείνος κάνει παιχνίδι.



τον δίκο μου υποβολέα τον συνάντησα ένα καλοκαίρι μετά την επιστροφή μου απο την Καβάλα.τον ακούσα να γέλα παρανοικά.μου είπε πως είσαι έτσι ρε. δεν του έδωσα σημασία αλλα σιγά σιγά έγινα ένα με αυτόν.ακολούθησα τον τρόπο που μου πρότεινε να αντιμετώπιζω τα πράγματα.αν και κάποιες φορές επίπονος για μένα και κάποια άτομα που αγαπώ,μου φάνηκε ιδανικός,στα μέτρα μου.ένας τρόπος οπου θα έμεινα σε αυτόν πίστος με όποια θετικά και αρνητικα.

ΠΟΙΗΣΗ - ΠΟΤΟ - ΠΑΤΟΣ

και κάπου εκεί ανάμεσα ΕΙΡΩΝΙΑ. - ΑΓΙΑ ΠΡΟΣΤΥΧΗ ΕΙΡΩΝΙΑ.ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΝΟΘΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΠΙΚΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ.


ας μην με κατηγορήσουν ως υπερβολικό.ας μιλήσουν ελεύθερα μπροστά μου.
μην διστάζουν.τους περιμένω.


θα είμαι εδώ
(σχεδόν)


---
υ.σ. Κώστα σε ευχαριστώ για εκείνη την βραδιά που κατεβήκαμε οι 2 μας κάτω στην πόλη.
ήταν μια καθαρή και τίμια ανταλλάγη απόψεων και πισώπλατων μαχαιριών.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ.

Down By Law -A film by Jim Jarmusch

ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑ

Χρεοκοπημένοι μάγοι
μαζεμένοι στου ονείρου την παράγκα
πυροτεχνήματα και μια μοβ γιρλάντα
και η μοναξιά να τους κάνει χάζι.

Αναθεματισμένη ορχήστρα
σε πίστα ραδιενεργή
χορεύει το παιδι
και τον θάνατο τον πιάνει νύστα.

Ατίθασο πλάσμα
στα γλύκα σου κομμάτια σου επενδύεις
μέσα σου ασμάτων άσμα
την ασχήμια μου σαν με κοιτάς γδύνεις.

απο το ποίημα,Το ύφος μιας μέρας

Συλλογίστηκε κανένας τι υποφέρει ένας ευαίσθητος φαρμακοποιός πού διανυκτερεύει;

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

ΕΞΟΔΟΣ

Κάθε στιγμή είναι μοναδική και ανεπανάληπτη.
Όπως και η αξία της.
Συνηθίζουμε όμως να ξεχωρίζουμε τις ωραίες στιγμές
ενώ θεωρούμε ότι οι άσχημες μοιάζουν μεταξύ τους.
Παρόλα αυτά εμμένω στην άποψη μου.

-------------------------- ---------- --------- -------

με διάθεση που πάει κατά διαόλου και έρχεται χαμογελαστή και ματωμένη,χωρίς οι πληγές να φαίνονται - μεθυσμένη να προσπαθεί να ξεράσει και να βρει ηρεμία.
Ήμουν εκεί. Δεν φοβάμαι - οι διάδρομοι των νοσοκομείων και οι μακάβριες σιωπές των γιατρών έχουν φροντίσει για αυτό. Χάνω τον εαυτό μου σιγά σιγά και ανακαλύπτω κάποιον άλλο,που σε καμιά περίπτωση δεν μου μοιάζει.ίσως καποιόν που ζήλευα παλιά.

--- ΑΝ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ,ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ ΘΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΑ ---

δυστυχώς το ξέρω φίλε μου.

-------- --------- ------------- ----------
κατεβαίνω παραπατώντας τις σκάλες.
στις τουαλέτες βρίσκω δυο καλοσχηματισμένες τροφαντές υπάρξεις.
κοιτάνε τον καθρέπτη. με ρωτάνε αν είναι ωραίες. απάντω με κάποια λόγια που
είπε κάποιος πιο σοφός και περισσότερο μόνος από μένα. συνέχίζουν να χαμόγελουν.καλό αυτό.μου συστήνονται.του χαρίζω το όνομα μου.μου προτείνουν να παώ στο τραπέζι τους.
με το ζόρι κρατιέμαι να μην πάω αλλα και να μην πέσω. απαντώ ευγενικά οτι η παρέα μου φεύγει.με χαιρετούν.φεύγω.
επιστρόφη με τους φίλους.

μια ανάμνηση μου γλυκαίνει την ψυχή/χίλιες την ματώνουν.

ΘΕΑΤΡΙΚΟΝ Νο3

(Ένα παρκάκι γεμάτο απίστευτα αντικείμενα σκορπισμένα παντού΄ άδεια κουτάκια και μπουκάλια μπύρας,σπασμένες πλαστικές καρέκλες,ένα ξερχαβαλωμένο σύνθετο,έναν τηλεφωνικό θάλαμο ριγμένο κάτω,μια κουκλά να στέκεται όρθια κρατώντας ένα τσεκούρι,εφημερίδες. Μια μικρή χωματερή. Στο κέντρο της ένα ξύλινο παγκάκι και μια λάμπα του δήμου που τρεμοσβήνει ρίχνει αρκετό φως γύρω από το παγκάκι αυτή την νύχτα.)

ΗΣΥΧΙΑ

(Κάνει την εμφάνιση του ο Ποιητής. Φαίνεται γερασμένος όχι γέρος. Παραπατάει μα κατευθείαν βρίσκει το ρυθμό του.Φοράει μαύρα. Απο το παλτό του ξεχειλίζουν κάτι κιτρινισμένα χαρτιά. Κρατάει δυο σακκούλες΄ η μια γεμάτη μπουκάλια,η άλλη γεμάτη κουτάκια. Αφήνει τις σακούλες κάτω,κοιτάει γύρω του,κάτι μουρμουρίζει,παίρνει ένα μπουκάλι,το ανοίγει με μια ταχυδακτυλουργική κίνηση,κάθεται στο παγκάκι,πίνει..... πίνει ως που να τον πάρει ο ύπνος.)

ΗΣΥΧΙΑ - ΟΙ ΩΡΕΣ ΠΕΡΝΟΥΝ

(Εμφανίζεται μια κόπελά.Νέαρη.Φαίνεται ταλαιπωρημένη' τα πολύχρωμα ρούχα της είναι σκισμένα,το πρόσωπο της κλαμμένο. Βλέπει τον Ποιητή να κοιμάται. Δεν του δίνει ιδιαίτερη σημασία. Κάθεται δίπλα του. Κλείνει τα μάτια της.Κοιμάται.)

ΗΣΥΧΙΑ

(Ο Ποιητής ξυπνά. Βλέπει δίπλα του την κοπέλα. Την περιεργάζεται για λίγο.Σηκώνεται.Την σκεπάζει με το παλτό του. Ανοίγει μια μπύρα. Κάθεται στο παγκάκι και ψιθυρίζει:)

-ΦΕΓΓΕΙ Η ΚΑΜΑΡΑ

ΣΑΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΞΥΠΝΑΣ

ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ ΤΡΑΝΤΑΖΕΙΣ

ΚΑΘΩΣ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΠΑΡΑΜΙΛΑΣ

ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ ΑΚΟΝΙΖΕΙΣ

ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΣΟΥ ΠΕΤΑΣ

ΑΝΑΛΑΦΡΗ ΑΝΑΓΕΝΝΙΕΣΑΙ

ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΟΥ,ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΖΩ ΜΕΣ ΤΟΝ ΧΑΜΟ ΜΟΥ;

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΣΕ ΜΙ ΜΑΤΖΟΡΕ ή ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ, Η ΠΕΡΙΣΠΟΥΔΑΣΤΗ ΜΑΛΑΚΙΑ

Κάθομαι άνεργος. Αν και ο ήλιος δεν υπάρχει οι αχτίδες του με θηλάζουν.
Περιμένω το καλοκαίρι. Δεν ξέρω αν θα ρθει και ιδρώνω. Σχεδιάζω καποίο θαύμα.
Ένα θαύμα που φυτρώνει ανάμεσα στα πόδια κάποιας ηλίθιας ή στις παλάμες κάποιου αγγειοπλάστη από το Πλατανίτσι. Έχω κάνει το κορμί μου ένα τεράστιο χάρτη. Παντού σε αυτό υπάρχουν θησαυροί και περίσσια αυτοεκτίμηση για μένα,οι άλλοι δεν παν να γαμηθούν (με μένα;).

Φυλάω σε ένα κουτί με χρυσά κόπρανα και τα πράγματα σου. Εκεί έχω και μια καρδιά. Εκεί έχω και 50 ευρώ για προφυλακτικά και προμήθειες για την κάποια καταστροφή (η δημιουργία της κοστίζει πολλά. Τις συνέπειες τις αφήνω δίπλα απο το κρεβάτι).

Νύχτώνει.Κάποια Μουσική από ένα μαστουρωμένο σώμα με κάλει. Το κινητό μου χτυπά.Κοιτάω την επίχρυση οθόνη. Γράφει ''ντιβανοκασέλα''.Από το μπαλκόνι μου βλέπω τάφους,πρεζόνια,δυο μαλάκες να πίνουν,υποχθόνια έπιπλα,τσαρλατάνοι οργανόπαιχτες.Είμαι σίγουρος - είμαι έγκυος και παιδί που θα γεννήσω θα ΄ναι ΕΓΩ.Αν είναι κορίτσι θα το βαφτίσω ΄΄ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ΄΄.Αν είναι αγόρι θα το βαφτίσω ΄΄ΟΡΓΑΣΜΟ΄΄.

Συνεχίζει να νυχτώνει. Μπροστά μου ένα δείπνο. Θα φάμε απόψε και χαίρομαι που θα φάμε. Αλλά δεν χαίρομαι,γιατί αν χαίρομαι δεν μπορώ να δημιουργήσω και τότε πραγματικά δεν θα χαίρομαι. Έχω μπερδευτεί. Όχι δεν έχω μπερδευτεί. Θα ξυρίσω το στέρνο μου για να φαίνεται η καρδία μου.


Αίφνης η έμπνευση μου επιτίθεται με το ρόπαλο υψωμένο και τη ουρά κάτω απ΄ τα αρχίδια

ΓΡΑΦΩ:

η υγρασία γαμιέται με την μοναξιά

ανάμεσα σε μια αγάπη υγρασία και πιάτα γεμάτα μύξες αντιδεοντολογικές

αγάπησε με και θα σε σκοτώσω

αγάπησε με άλλα μην με αγαπάς

κοίτα εκεί

ένας θεός διστάζει να κλάσει

μια Θεοτόκος με γεννά

ένας βοσκός με βιάζει

μα δυο αρχίδια σαν αστέρια εκεί λάμπουν

ευτυχία ανάμεσα σε εμετούς και αλλές εκκρίσεις χαράς.

Το κουδουνί χτυπά.Αλλά δεν ανοίγω.Ξημερώνει.

Πάω να χέσω.

ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ.

-----

(το κείμενο αυτό δεν είναι δικό μου - μπορεί να το σκέφτηκα και να το έγραψα εγώ,όμως δεν μου ανήκει.ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΣΠΟΥΔΑΣΤΗ ΣΚΙΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΠΑΡΑΣΙΤΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΛΙΓΟ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟ---).

Κατερίνα Γώγου

ΘΕΑΤΡΙΚΟΝ Νο2

(ΑΦΙΣΕΣ
ΝΥΧΤΑ ΠΑΛΙ
ΝΥΧΤΑ ΠΑΝΤΑ

ΜΕ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΠΑΝΩ

ΕΚΕΙΝΗ)


-ΣΥΓΝΩΜΗ,ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ

-ΤΟ ΕΝΔΥΜΑ ΔΕΝ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ,ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΕΙΝΑΙ,ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΦΑΤΣΑ ΣΑΣ.

-ΤΙ ΕΧΕΙ Η ΦΑΤΣΑ ΜΟΥ;

-ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ...

(ΗΧΟΙ ΑΠΟ ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΥΣ)

-ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ.ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΞΕΚΙΝΑΝ.

(ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΜΙΑ ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΥΨΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ,ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ,ΜΑΣ ΤΑΚΤΟΠΟΙΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΗ ΞΕΡΕΙ).


ΓΙΟΡΤΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

--- ΣΤΙΣ 21/7/2008 -80 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑΙΟ ΤΟΛΜΗΜΑ ΤΟΥ Κ.Γ.ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ ΣΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ- ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ''ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ''.