όλα στην φόδρα

Ένας δυσκοίλιος κεκές
απόψε σηκώνει τα μανίκια
να γίνει πάλι
κουδουνίστρα / μονόπρακτος άνθρωπος / κάτι περισσότερο
από αυτόν που ξαπλώνεις και ξυπνάς πριν σηκωθεί / κολλάει στην κασετίνα με τα τσιγάρα του, δόντια, να την κάνει μασέλα / και τα πλήθη στην λήθη, οι πατούσες στον αέρα / νύχτα και πάλι μέρα
 / οι φανατικοί νοικοκύρηδες και ιστορίες σε στιλ ΄΄ Ένας τάφος μας χωρίζει΄΄ / αξιοθεατρικά πράγματα / ένας ρόλος γύρω γύρω από την κοιλιά / φαγωμάρα ημίπαρακρατική και φαγούρα εθνική / ( - Η καύλα είναι μια απλή φαγούρα, μην το ξεχνάς. . . ) / Ψυχαγωγικό βιβλίο εσόδων - εξόδων με ποιήματα και οδηγίες χρήσεως - Πρέπει να σκύψεις, να σκύψεις, να κυλήσεις, να πιστέψεις, όχι τις λέξεις, όχι τις ημερομηνίες - συνταγές μαγειρικής και τρόμου, παραμυθάκια και χαπάκια / τα ίδια και τα ίδια, μακρύς κατάλογος γραμμένος στα αρχίδια / δεν θυμάσαι σημαίνει δεν χρωστάς. Δεν σε ζηλεύω, σημαίνει πέρασα και εγώ από τα δικά σου, ιδιοφυία δεν απάντησα πουθενά, μόνο χαμόγελα και αμηχανία - Θυμάμαι την νοσοκόμα να μην μου απαντάει. Την είχα ρωτήσει με ύφος ασθενούς που το τρώει το φαί του αδιαμαρτύρητα, τι γίνεται στην περίπτωση που κάποιος πάθει τροφική δηλητηρίαση μέσα στο νοσοκομείο. Τον μεταφέρουν σε άλλο νοσοκομείο; Τον γιατρό να λέει μετά κοιτάζοντας τις εξετάσεις ΄΄Δεν βλέπω κάτι το αρνητικό. . . Ούτε όμως και θετικό΄΄. Ψυχολόγος πρέπει να ήταν. Θυμάμαι να δείχνω σαν ρουφιάνος, μισή ποιήτρια, σαν αξιοθέατο, στην Κοζάνη και τον Βότση να με κουβαλάει μετά από μια κρίση, από την Ναβαρίνου μέχρι την πιάτσα των ταξί στην Καμάρα, για να γυρίσουμε στην Άγρια Μολυσμένη Δύση και άλλα πολλά τσουβαλιασμένα, το ένα πάντα πάνω στο άλλο, έτσι, χωρίς απόψεις - σερβιρισμένα σαν μεζέδες στο μπουφέ / δείγμα δωρεάν από μια ζωή.

 Με πόσα κομμένα, αφίλητα δάχτυλα δείχνουμε μια πύρρειο νίκη;



  Σου γράφω.