με τους αγκώνες και τα γόνατα
να ζεματάνε ρημάδια
με χέρια που δεν
πνίγουν και κεφάλι προσφορά
τα δώρα θα σκοτωθούν
να τρέξουν πλάι μου
άλλα καβαλημένα στο σβέρκο
κι άλλα δεμένα στην καρδιά
θα φοράω μαύρα αλλά θα λάμπω
σαν στόχος σαν εσένα όταν βγάζεις τον σκασμό ή
όταν εξαφανίζομαι για χατίρι σου
και βροντάς τις πόρτες
αλλά δεν θα με ξεκάνω
δεν θα αργήσω άλλο πια
δεν θα σου πω εγώ, τότε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου