άδειοι απ΄ έξω

απόψε δεν θα πιούμε

- Ούτε το σπίτι σου δεν θέλει να σε πλακώσει.

μόνο ψέματα πια, από εκείνα
που δεν φανερώθηκαν μπροστά μας

ακόμα

- Καθρέφτη πσεύτη, καθρέφτη  άχρηστε και κλέφτη

να βρούμε ένα λόγο να γκρινιάζουμε
μια σκάλα να πετάξουμε

όπως εδώ και όπως εκεί
να υπάρχουμε

- Ο Θρίαμβος των Αχρειάστων

να εξαγοράσουμε μια κουβέντα με ΄μας μέσα

από την σπασμένη κοπέλα

- Βουλιάζει με εμάς η σκηνή μα θα σκεπαστούμε με την Αυλαία

.

να μας κοιμίσει μια μελωδία αμάσητη

κάποιου με τρύπια δάχτυλά

για μπαλωμένες ψυχές
με μούρες κολοβές

- Βερεσέδια, Λιπασμάτα και Φαντασία, να η Ιστορία 

να κλειδώσουμε στιγμές

κάπου που κανείς δεν μπορεί να τις χαλάσει

μόνο, χαζός, να κρυφοκοιτάζει

σου ζητάω να γίνουμε κάποιοι άλλοι

και δεν τολμώ ούτε το όνομα σου να πω 

Απόψε βραχνούλα μου