με την κοιλιά μου οργώνω στρέμματα
σέρνομαι ανάμεσα σε δίκια
με το στομάχι μου καμένο τρύπιο
- ένα έλκος σε σχήμα καρδιάς
πίστα χορού και πεδίο μάχης
μια κυρά που ελπίζει ότι
απόψε δεν θα έρθεις -
η Φλορ. Π. ξέρει
τρέχω μόνο μέσα μου
με διαβόλους με διαλόγους
οι πρώτοι άνεργοι
οι επόμενοι από το τίποτα
εκ τους ασφαλούς
στο ύψος των παραστάσεων
δεν πάω πολύ καλά, πάω εκεί που βλέπω
δεν πάω πολύ καλά, πάω εκεί που θέλω
από εκεί που επιστρέφεις
γιατί δεν είχες που αλλού να πας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου