Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

ή Κάθοδος ή Κατρακύλα


ένα μήλο πέφτει από την μηλιά στο χώμα και σαπίζει, το άλλα από πάνω κρεμασμένα γυαλίζουν καθαρά, ποιό κερδίζει;

-

Ακούω και εγώ Morrison αλλά δεν μυθοποιώ κάτι που δεν υπάρχει / γιατί αυτό που χρειάζεται κάτι που δεν υπάρχει είναι ο μύθος / μιλάω για τον Zappa μιλάω για γεγονότα μιλάω πολύ, εσύ και άλλοι δυο τρεις ακούνε... όταν δεν είμαι καλά δεν ακούω μουσική ούτε πίνω, το να πιω και να γίνω χάλια είναι άλλη υπόθεση - απομόνωση. . . πληγωμένα λιοντάρια, αμφότεροι. . . εσύ από την μια πλευρά, εγώ από την άλλη, η χρυσή τομή έχει γαμηθεί να αιμορραγεί, να στάζει και να εκνευρίζει. . .

τότε

μουστάκι σαν τσιγκέλι διπλό / παιχνίδι χρυσό / ομορφιά και ηρεμία /  άλλαξες χρώμα - από το ξύλο; από την ντροπή; από επιλογή; - σου δίνω την ευθύνη μου, γονατίζω μπροστά σου, χαίρεσαι μέχρι που με βλέπεις να δένω τα κορδόνια μου και γελάς σαν τρελή - όλα σαν τρελή τα κάνεις. . . καβαλάω την υπερβολή, βγάζω τα γυαλιά μου να μην βλέπω μακριά, δεν συμφέρει, τα φοράς εσύ και βλέπεις τι θα συμβεί και γελάς σαν μουσική - με μια ανήλικη τεκίλα δεκαπέντε ετών και ειρωνείες απτές έρχομαι στην τρομερή σου πόλη / φοράω αλεξίσφαιρο και μπουκιές από κρεατωμένα δίκια νόστιμα / δεν θυμόμαστε τίποτα γιατί τίποτα δεν έγινε καρδιά μου. . .




Δεν υπάρχουν σχόλια: